Ο ΙΡΛΑΔΟΣ ΤΣΕΧΩΦ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΙΑ ΕΔΩ
- Ημερομηνία: Τετάρτη, 07/10/2015 14:40
Τον αποκαλούσαν ο «Ιρλανδός Τσέχωφ» και σίγουρα υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους δραματουργούς της εποχής του. O Brian Friel, δεν είναι πια εδώ, «έφυγε» αθόρυβα σε ηλικία 86 ετών στις 2 Οκτωβρίου. Δεν του άρεσε να δίνει συνεντεύξεις, μιλούσε μέσα από τα έργα του.
Ο πιο σημαντικός ίσως θεατρικός συγγραφέας, μετά τον Μπέκετ μίλησε για την εξορία, την μετανάστευση, τα πολιτικά προβλήματα της χώρας του, την υποκειμενικότητα της μνήμης, κατανοώντας βαθιά την ανθρώπινη φύση, όπως και ο Ρώσος προκάτοχός του από τον οποίο επηρεάστηκε – μάλιστα μετάφρασε πολλά από τα έργα του και διασκεύασε για τη σκηνή διηγήματά του.
Ξεκίνησε να γράφει διηγήματα και μικρές ιστορίες, όταν το 1963 βρέθηκε στη Μινεάπολη για δύο μήνες, όπου ήρθε σε επαφή με τον σκηνοθέτη Tyrone Guthrie. Αυτή η γνωριμία τον ενέπνευσε να γράψει ένα από τα καινοτόμα έργα του , το «Philadelphia, Here I Come!» (1964), όπου ο κεντρικός ήρωας ετοιμάζεται να εγκαταλείψει την πατρίδα του την Ιρλανδία, για να πάει στην Αμερική.
Ο Friel πολλές φορές αποτύπωσε στα έργα το όνειρο των συμπατριωτών του, να ξεφύγουν από τη χώρα τους, όμως ταυτόχρονα μίλησε για το βαθύ πολιτικό πρόβλημα της Ιρλανδίας. Το 1979 φαίνεται πως αλλάζει γραμμή πλεύσης και γράφει τον «Θαυματοποιό», που θεωρείται ένα από τα καλύτερα έργα ( πρόσφατα στην Ελλάδα το ανέβασε ο Α. Αντύπας με τους Γ. Φέρτη, Τ. Κουλίεβα και τον αείμνηστο Δ. Οικονόμου) . Τρία πρόσωπα μέσα από τέσσερις μονολόγους αφηγούνται την ιστορία ενός «θαυματοποιού» που επιστρέφει στην πατρίδα του.
Το 1980 ο Friel ενώνει τις δυνάμεις του με τον Stephen Rea και ιδρύουν το Field Day , ανεβάζοντας έργα που μιλούν για το πολιτικό θέμα της χώρας τους και εκδίδοντας έργα Ιρλανδών συγγραφέων.
Εκείνη την περίοδο έγραψε το «Translations» (1980), που εξερευνά τη δύναμη της γλώσσα και το «Making History» (1988) που περιγράφει πώς η Ιστορία μεταφράζεται και αποκωδικοποιείται από τις ανάγκες του παρόντος.
Αργότερα αρχίζει να γράφει πιο προσωπικά έργα που πραγματεύονται τη μνήμη. Το πιο γνωστό είναι το « Χορεύοντας στη Λουνάσα» που έγραψε το 1990, βασισμένο σε προσωπικές του μνήμες. Ενώ στη «Molly Sweeney» (1994) περιγράφει την πορεία μιας γυναίκας από την ολική τύφλωση στην μερική όραση- ο ίδιος είχε προβλήματα με τα μάτια του.
Όπως μετέδωσε ο κρατικός ραδιοφωνικός και τηλεοπτικός σταθμός της Ιρλανδίας, ο Friel πέθανε στο σπίτι του στο Ντόνεγκαλ. Σε ανακοίνωσή του, ο πρωθυπουργός της Ιρλανδίας, Έντα Κένι αναφέρει: «Το έθνος και όλος ο κόσμος έχασαν έναν από τους γίγαντες του θεάτρου».