Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΛΑΒΡΙΑΝΟΣ ΔΕΝ ΚΟΥΡΑΖΕΤΑΙ ΠΟΤΕ
- Ημερομηνία: Τρίτη, 13/10/2015 09:44
- Τι πραγματεύονται οι «Πρακτόρισσες»;
Οι «Πρακτόρισσες» είναι μια παρωδία των αμερικανικών ταινιών δράσης. Τρεις παροπλισμένες πλέον, πρώην κατάσκοποι, καλούνται και πάλι σε αποστολή από την Ακαδημία που τις εκπαίδευσε, μιας και είναι οι μοναδικοί άνθρωποι στον πλανήτη που μπορούν να σταματήσουν την αδίστακτη Λουκρητία Στρογκανόφ. Η Λουκρητία, έχοντας απαγάγει τον Τσέχο επιστήμονα, που πρώτος απομόνωσε το θανατηφόρο βακτήριο Επιδημικό Κρυπτοσπορίδιο, απειλεί με καταστροφή ολόκληρη την ανθρωπότητα. Οι τρεις ηρωίδες, θα προσπαθήσουν με κάθε μέσο να βρουν και να σταματήσουν τη δαιμόνια Λουκρητία, πριν πουλήσει το βακτήριο στην Κινεζική Μαφία.
- Έχει ένα χαρακτήρα γκροτέσκ η ιστορία σου και αναφορές σε ταινίες δράσης κόμικ κτλ;
Η ιστορία θα μπορούσε να είναι μια κανονική ταινία δράσης, αν έμεναν χωρίς μοντάζ όλα τα πλάνα. Ιδίως εκείνα στα οποία οι ηρωίδες αποτυγχάνουν παταγωδώς.
- Πώς τις εμπνεύστηκες;
Οι «Πρακτόρισσες» ξεκίνησαν να γράφονται το 2007. Εκείνη την περίοδο συγκέντρωνα και το υλικό για τις «Παραλογές», μια παράσταση βασισμένη σε δημοτικά τραγούδια και ποίηση του Τάσου Λειβαδίτη, με κύριο θέμα τους ενδοοικογενειακούς φόνους. Η παράλληλη γραφή των «Πρακτορισσών» με χαλάρωνε, όποτε το άχθος των «Παραλογών» γινόταν δυσβάστακτο.
- Πώς αισθάνεσαι που κάποιος άλλος ανεβάζει ένα κείμενό σου, το οποίο ήδη είχες δουλέψει με ένα συγκεκριμένο τρόπο…
Τα κείμενα οφείλουν να έχουν ζωή από μόνα τους. Ο καθένας μας τα προσεγγίζει, φωτίζοντας αυτό που του υπαγορεύει ο ψυχισμός και η ευαισθησία του, δίνοντας τελικά την όψη που συμφωνεί με την αισθητική του. Χαίρομαι πάρα πολύ όταν μου ζητούν να ασχοληθούν με τα κείμενά μου και μέχρι στιγμής το «Εγώ είμαι το Θείο Βρέφος» και το «Γιοι και κόρες» ευτύχησαν να ξαναπαιχτούν από επαγγελματικούς και ερασιτεχνικούς θιάσους, πανεπιστημιακές ομάδες και σχολεία σε πολλές πόλεις της Ελλάδας. Ευελπιστούμε να πάνε όλα καλά και να παρουσιασθεί το «Γιοι και κόρες» την επόμενη χρονιά στη Νέα Υόρκη και τη Ζυρίχη. Είναι η πρώτη φορά που παρουσιάζονται οι «Πρακτόρισσες», μετά το 2008-2009, όταν την πρωτοανεβάσαμε ως Εταιρεία Θεάτρου Sforaris και έχω μεγάλη αγωνία και χαρά γι΄ αυτό.
- Παράλληλα σκηνοθετείς στο θέατρο της οδού Κεφαλληνίας το έργο «Η Τσερλίνε και το σπίτι των κυνηγών» του Χέρμαν Μπροχ.
Η παράσταση είναι βασισμένη στο κεφάλαιο η «Διήγηση της υπηρέτριας Τσερλίνε», από τους «Αθώους» του Χέρμαν Μπροχ. Η μετάφραση είναι της Ελένης Βαροπούλου και η διασκευή του Στρατή Πασχάλη. Πρόκειται για την εφιαλτική ιστορία ενός σπιτιού στη Γερμανία, στα χρόνια μεταξύ των δύο παγκοσμίων πολέμων και κατά τη διάρκεια της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης. Η Βαρόνη Ελβίρα, η κόρη της Χίλντεγκαρντ και η υπηρέτρια Τσερλίνε ζούνε για 30 χρόνια απομονωμένες από τον έξω κόσμο, τρώγοντας η μία τη σάρκα της άλλης, σε έναν ατελέσφορο πόλεμο εξουσιών. Την ίδια στιγμή, το τέρας του ολοκληρωτισμού γιγαντώνεται, πατώντας σε αντίστοιχες, αδιάφορες για τα κοινά συμπεριφορές.
Οι ήρωες βιώνουν μια κρίση αλλά αδιαφορούν γι’αυτή, ή μάλλον κάνουν ότι δεν την βλέπουν. Και τελικά αυτή η στάση, η στάση μιας ολόκληρης κοινωνίας, έχει ως αποτέλεσμα την επικράτηση του ναζισμού….
- Πώς συσχετίζεις τα όσα έγιναν με το σήμερα; Πού θα οδηγήσει άραγε αυτή η κρίση που βιώνουμε;
Οι ήρωες των «Αθώων» προτιμούν να περνούν καλά τις μέρες τους και να μην νοιάζονται για το τι συμβαίνει έξω από την πόρτα τους. Φτιάχνουν ένα κλειστό σύστημα που μοιραία, αφού δεν τροφοδοτείται με τίποτε καινούργιο, είναι καταδικασμένο να αποτύχει. Η αδιαφορία των ανθρώπων κυρίως της μεσαίας τάξης, υπήρξε το βασικό καύσιμο για την οργανωμένη αναρρίχηση των Εθνικοσοσιαλιστών στην εξουσία. Με αντιστοιχίες, η σημερινή κρίση είχε ως αιτία, εκτός όλων των άλλων και την μακροχρόνια απαξίωση της πολιτικής, της αξιοκρατίας, της εργασίας και της παιδείας από ένα σαθρό σύστημα που προκάλεσε πρωτίστως κρίση των αξιών και δευτερευόντως της οικονομίας. Κανένας δεν γνωρίζει επακριβώς προς τα πού θα κινηθούνε τα πράγματα. Ελπίζω πρώτα από όλα στην επιστροφή σε μια πιο ορθολογιστική διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού και της εργασίας.
- Τι άλλο ετοιμάζεις για το χειμώνα;
Μετά την πρεμιέρα στο Κεφαλληνίας, ξεκινάω να δουλεύω στο κείμενο του «Our Class», ένα έργο του Πολωνού Ταντέους Σλομποτζιάνεκ, που πραγματεύεται τα γεγονότα που συνέβησαν τον 1941 στην μικρή πόλη Jedwabne, όταν υπό γερμανική κατοχή, οι μισοί Πολωνοί Καθολικοί κάτοικοι επιτέθηκαν και σκότωσαν τους άλλους μισούς Εβραίους συντοπίτες τους. Η παράσταση είναι και παραγωγή του ΘΟΚ και οι πρόβες θα ξεκινήσουν στη Λευκωσία τον Ιανουάριο του 2016.