Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΙΑΤΑΣ ΓΡΑΦΕΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΒΑΓΓΕΛΗ ΣΕΙΛΗΝΟ
- Ημερομηνία: Τετάρτη, 04/11/2015 14:48
Είχα την τύχη να γνωρίσω αρκετούς σημαντικούς ανθρώπους στην καριέρα μου. Αν έπρεπε να ξεχωρίσω έναν, θα έλεγα τον χορογράφο, χορευτή, ηθοποιό και σκηνοθέτη Βαγγέλη Σειληνό. Μου έλαχε να τον γνωρίσω ως σκηνοθέτη και χορογράφο, στο ξεκίνημά μου στο εμπορικό θέατρο, σε επιθεώρηση, στο θέατρο Βέμπο. Ο Βαγγέλης έχει φοβερό παρελθόν: ήταν πρώτος χορευτής της Ζουζούς Νικολούδη, πήγε στο Παρίσι και όταν επέστρεψε, άρχισε να δουλεύει ως πρωταγωνιστής σε όλα τα μεγάλα μιούζικαλ.
Οι περισσότεροι τον ξέρουν μέσα από τον κινηματογράφο, ήταν πολύ σημαντικός όμως χορευτής και χορογράφος…. Αν είχε γεννηθεί στο εξωτερικό, θα είχε κάνει καριέρα ανάλογη του Τζιν Κέλι, γιατί ήταν και πολύ όμορφος άντρας . Είχε ερωτισμό πάνω στη σκηνή. Είχε δουλέψει ως χορογράφος στην «Μαγική πόλη» του Μίκη Θεοδωράκη και στην «Όπερα της Πεντάρας», που είχε σκηνοθετήσει ο Ντασέν. Μάλιστα ο ίδιος ο Ντασέν, είπε στη συνέντευξη τύπου, ότι αν δεν υπήρχε ο Βαγγέλης , δεν θα μπορούσε να ανεβάσει αυτό το έργο.
Τον συνάντησα λοιπόν, ως νέος ηθοποιός. Εκείνος ήδη είχε συνεργαστεί με όλους τους μεγάλους κωμικούς. Ο Βαγγέλης ήταν ο άνθρωπος που μου έδωσε αυτοπεποίθηση, αναγνώρισε τα κωμικά μου στοιχεία και την προσωπική μου ιδιαιτερότητα. Του χρωστάω μεγάλη χάρη.
Θυμάμαι μια φορά που με έβαλε να χορέψω. Εγώ αυτοσχεδίασα, του άρεσε και είπε: «Αφήστε τον Πιατά να χορέψει , αυτός ξέρει». Ως χαρακτήρας, πάντα αμφισβητούσα το ταλέντο μου και την ικανότητα να μεταμορφώνω την κίνηση και το λόγο μου, προς το κωμικό. Εκείνος μου έδωσε ερεθίσματα, αν και ήταν πολύ αυστηρός, πρώτα με τον εαυτό του. Κάναμε μαζί και τον « Καλό στρατιώτη Σβέικ» το 1996 στο Φεστιβάλ Αθηνών και παίξαμε στο Σεράγεβο, τότε εμπόλεμη περιοχή . Ο Βαγγέλης ήταν δίπλα μου και σαν άνθρωπος και σαν σκηνοθέτης.
Σε μια εποχή που ο χορός στη Ελλάδα δεν υπήρχε, είχε φτιάξει μια ομάδα κι έκανε πολύ ενδιαφέροντα πράγματα. Συνδύαζε το σύγχρονο με τα εργαλεία των παλιών μαστόρων. Ήταν μια μεγάλη προσωπικότητα. Και καλός φίλος… Είχε πολύ χιούμορ. Θυμάμαι μια αγαπημένη του φράση: «Άμα σε ξέρουν οι ταξιτζήδες, είσαι διάσημος»…. Δυστυχώς έφυγε πολύ νωρίς και δεν πρόλαβε να κάνει όσα μπορούσε…