ΜΕΤΑΤΡΑΥΜΑΤΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ
- Ημερομηνία: Σάββατο, 19/09/2015 10:32
Μετατραυματική αμνησία, σύμφωνα με το ιατρικό λεξικό, είναι μια κατάσταση παραζάλης, σύγχυσης και απώλειας της μνήμης μετά από τραυματική βλάβη του εγκεφάλου. Η ικανότητα του εγκεφάλου να επεξεργάζεται τις πληροφορίες με ακρίβεια διαταράσσεται, με αποτέλεσμα να εμφανίζει το άτομο ασυνήθιστες συμπεριφορές, οι οποίες είναι δύσκολο να αντιμετωπισθούν. Μπορεί να διαρκέσει για καιρό.
Στα συμπτώματα συμπεριλαμβάνεται η ανησυχία, οι ψευδαισθήσεις, η μυθοπλασία για την κάλυψη των κενών της μνήμης, ο αποπροσανατολισμός. Σύγχυση εσωτερική και σύγχυση σε σχέση με το περιβάλλον.
Η σκόπιμη, τυχαία ή αναπόφευκτη αναβίωση ενός τραυματικού γεγονότος –όπως ένας εκφοβισμός, μια απειλή, μια απώλεια– μπορεί να αναδείξει τα ίδια συμπτώματα. Πρόκειται για το αποκαλούμενο μετατραυματικό σύνδρομο, που είναι ψυχολογικό αλλά και κοινωνικοοικονομικό φαινόμενο.
Την κλινική εικόνα της διαταραχής συχνά συμπληρώνουν συμπτώματα άγχους, κατάθλιψης, αισθήματα ενοχής, ντροπής ή θυμού, απώλεια ενδιαφέροντος για ζωτικής σημασίας δραστηριότητες, αμνησία για τμήματα ή ολόκληρη την περίοδο του τραυματικού συμβάντος, αυτοκαταστροφική και παρορμητική συμπεριφορά, κοινωνική απόσυρση, αυξημένη επιθετικότητα.
Όλες αυτές οι εκδηλώσεις είναι φυσιολογικές αντιδράσεις σε ένα μη φυσιολογικό γεγονός. Οι άνθρωποι χρειάζονται χρόνο για να αντεπεξέλθουν σε ένα γεγονός τραυματικό, να το σκεφτούν, να το αφομοιώσουν, να το συζητήσουν με τους άλλους, να προσπαθήσουν να το κατανοήσουν και στη συνέχεια να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα, να συνεχίσουν τη ζωή τους.
Οι έρευνες δείχνουν ότι οι άνθρωποι που έχουν βιώσει άμεσα ή έμμεσα ένα τραυματικό περιστατικό που έχει προέλθει από άλλους ανθρώπους νοιώθουν πιο έντονο άγχος μετατραυματικό συγκριτικά με εκείνους που έχουν βιώσει ένα τραυματικό περιστατικό που έχει προκληθεί από αίτια φυσικά όπως μια φυσική καταστροφή.
Η άμεση και μεγαλύτερη ανάγκη του πάσχοντος είναι να αισθανθεί και πάλι ασφαλής. Χρειάζεται υποστήριξη ηθική, ψυχολογική, υλική και πρακτική. Κοινωνική, με άλλα λόγια. Κοινωνική αλληλεγγύη.
Η σιωπή, η απόσυρση και η απομόνωση δεν είναι λύση για την επούλωση ενός τραύματος που έχει χαραχτεί με τρόπο οδυνηρό στην ψυχή και τη μνήμη.
Ούτε και η αμνησία…
Υ.Γ. Κάθε ομοιότητα με την αμνησία που προτείνουν στους πολίτες εκείνοι που οδήγησαν τη χώρα στην καταστροφή και τώρα υπόσχονται ασφάλεια εξαπατώντας τους και πάλι δεν μπορεί παρά να είναι συμπτωματική. Αλλιώς θα επρόκειτο για εγκληματική ενέργεια ιδιαζόντως ειδεχθή και χυδαία.