ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΚΥΡΙΑ ΧΟΡΣ
- Ημερομηνία: Πέμπτη, 17/09/2015 14:09
Ποια ήταν η Μαρία Χορς; Μιλώντας με μαθητές της, μερικούς από τους εκατοντάδες που πέρασαν από τα χέρια της, πάντα ζήλευα που δεν την είχα δασκάλα, έστω για μια μέρα. Όσοι τη γνώριζαν, λένε ότι ήταν ένα πλάσμα μαγικό. Μια μεγάλη χορεύτρια, μια σπουδαία παιδαγωγός. Για σαράντα χρόνια δίδασκε στη Δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου, εκπαιδεύοντας γενιές ηθοποιών. Ακόμα και σε μεγάλη ηλικία είχε απίστευτες ικανότητες. Όμως το βασικό χαρακτηριστικό της, ήταν η πραότητα και η καλοσύνη της. Ένας γλυκύτατος άνθρωπος με απόλυτη ηρεμία, που ποτέ δεν εκνευριζόταν.
Οι μαθητές της έχουν να διηγούνται ότι ποτέ δεν τους προσέβαλλε, πάντα με μειλίχιο ύφος και καλό βλέμμα δεχόταν τα πάντα. Σαν μια καλή νεράιδα, όταν μιλούσε μαζί της, ένιωθες ότι σε μαγνητίζει. Είχε πάντα κάτι σημαντικό να πει. Δεν μιλούσε ποτέ για μικρά και ασήμαντα, δεν καταπιανόταν με μικροπρέπειες, μόνο τα μεγάλα της ζωής και της Τέχνης, την απασχολούσαν.
Πολύ παρατηρητική, έβλεπε και καταλάβαινε σε βάθος, δεν εμπλεκόταν σε διαπληκτισμούς. Ακόμα κι όταν την αμφισβητούσαν- η νέα γενιά αμφισβητεί την παλιότερη- είχε στωικότητα, περίμενε να ακούσει τα επιχειρήματα του άλλου κι είχε μια βαθιά κατανόηση.
Άοκνη και ακαταπόνητη, ποτέ δεν παραπονέθηκε ότι ήταν κουρασμένη. Δεν έλειπε μέρα από τη σχολή, ήταν πάντα διπλά στα παιδιά της, γιατί αυτά ήταν η ζωή της, Την αναζωογονούσε η σχέση της μαζί τους, γι’ αυτό δεν γέρασε ποτέ. Ήθελε όλοι να είναι αγαπημένοι και τέλειωνε το μάθημα της με μια μεγάλη αγκαλιά.
Παρά τη μεγάλη της διαδρομή, δεν είχε καμία έπαρση. Μιλούσε με παραδείγματα, έλεγε άπειρες ιστορίες για την Κάλλας, τον Τσαρούχη τον Μινωτή, που τον λάτρευε, και τόσος άλλους μεταφέροντας τα παιδιά σε έναν κόσμο παραμυθένιο. Ταυτόχρονα όμως ήταν πρακτική. Ιδιοφυής και απλή, σαν ένα μικρό παιδί όπως όλοι οι μεγάλοι καλλιτέχνες.. Σε ενέπνεε, για το πώς πρέπει να υπάρχεις μέσα στο θέατρο. Γιατί η ίδια πίστευε στη μαγεία του.
Δίδασκε χορό, αλλά στην ουσία αναζητούσε την εκφραστική κίνηση, πώς το σώμα δηλαδή μπορεί να εκφράσει συναισθήματα στην πιο ακραία τους μορφή. Δεν την ενδιέφερε αν θα γινόταν σωστά μια κίνηση, αλλά η ενέργεια του σώματος, αν απέπνεε κάτι.
Της άρεσε να δουλεύει με ποιήματα, και ο αγαπημένος της ποιητής ήταν ο Ελύτης. Γιατί η ίδια ήταν μια ύπαρξη ποιητική… Ένας από τους αγαπημένους της αυτοσχεδιασμούς, ήταν η πορεία του Ορφέα στον Άδη όταν πήγε να συναντήσει την Ευρυδίκη…
Θυμάμαι τα χέρια της, σαν πουλιά, που πλέον θα πετούν σε ένα άλλον ουρανό. Καλό ταξίδι, κυρία!