Η ΒΑΛΕΡΙΑ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ ΓΡΑΦΕΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΤΡΕΙΣ ΡΟΛΟΥΣ ΤΗΣ ΣΤΟ 'ΣΕΤΣΟΥΑΝ'
- Ημερομηνία: Παρασκευή, 09/11/2018 15:57
Βασικό χαρακτηριστικό της παράστασής μας είναι πως, σχεδόν καθ' όλη τη διάρκειά της, είναι παρόντες επί σκηνής όλοι οι ηθοποιοί, είτε παρακολουθώντας τη δράση, είτε παίζοντας ζωντανά μουσική. Χρησιμοποιούμε τα απολύτως απαραίτητα αντικείμενα για τις δράσεις, το σκηνικό είναι συγκεκριμένο και ταυτόχρονα ποικιλόμορφο και τέλος, οι περισσότεροι ηθοποιοί υποδυόμαστε περισσότερους από έναν ρόλο.
Οι ρόλοι που υποδύομαι εγώ είναι τρεις: Η γυναίκα του Μα Φου, η Πόρνη Α', και η κυρία Γιανγκ.
Η δυσκολία στο συγκεκριμένο έργο είναι στο ότι ακριβώς επειδή πρόκειται για τον "Καλό άνθρωπο του Σετσουάν" και όντως αποδεικνύεται πως είναι ο μοναδικός καλός σ' ολόκληρο το Σετσουαν, όλοι οι υπόλοιποι χαρακτήρες είναι "κακοί". Από γραφής δηλαδή, για να τονιστεί αυτή η διαφορά της βασικής ηρωίδας με τους υπόλοιπους, δείχνουν κάπως μονοδιάστατοι, με αδρά χαρακτηριστικά και χωρίς πολλά κίνητρα πέραν του συμφέροντός τους.
Αυτό από τη μία δίνει μια ελευθερία στον ηθοποιό να ψάξει ο ίδιος για τις λεπτομέρειες του ρόλου του, από την άλλη ενέχει τον κίνδυνο του να παίξει κάποιος τον κακό, πράγμα που για μένα δεν έχει κάποια ουσιαστική θεατρική αξία.
Προσωπικά λοιπόν, έψαξα λόγους που ο κάθε χαρακτήρας έχει φτάσει στο σημείο να φέρεται κατ' αυτόν τον τρόπο και να μην κρίνω το αποτέλεσμα που τον χαρακτηρίζει ως κακό ή συμφεροντολόγο.
Θα αναφέρω ως παράδειγμα την κ. Γιανγκ που είναι η μητέρα του αεροπόρου Γιανγκ Σουν. Με την πρώτη ανάγνωση, είναι απλώς μια γυναίκα που χειρίζεται τον γιο της, που σχεδόν τον έχει ευνουχίσει με τις προσδοκίες της και κάνει ο,τι περνάει από το χέρι της με σκοπό την κοινωνική ανέλιξή του. Όλα αυτά όντως συμβαίνουν. Ο λόγος όμως ποιος είναι; Ποια μητέρα δε θέλει το καλύτερο για το παιδί της (που ουσιαστικά είναι προέκταση του εαυτού της); Επισκέπτεται τη Σεν Τε για να της ζητήσει χρήματα, πουλάει όλα της τα έπιπλα για το γάμο τους, όταν αυτός αποτυχαίνει ζητάει δουλειά για λογαριασμό του στο εργοστάσιο του Σουι Τα. Αν δεν εστιάσει κάποιος δηλαδή στον τρόπο που κινείται, αλλά στις ίδιες της τις πράξεις, είναι μια μητέρα που αγωνιά και αγωνίζεται για το μέλλον το δικό της και του γιου της. Τίποτα το μεμπτό σ' αυτό. Οι επιλογές που κάνει όμως ο καθένας για να πετύχει το σκοπό του, καθορίζουν το τι άνθρωπος είναι. Κι εκεί η κ. Γιανγκ, όπως και όλοι οι χαρακτήρες του έργου, επιλέγουν το λάθος δρόμο. Της κοροϊδίας, της εξαπάτησης και του εύκολου αποτελέσματος.
Αυτό είναι και το θέμα που πραγματεύεται το έργο. Η δυσκολία αντίστασης στη συμπεριφορά του συνόλου που λόγω δύσκολων συνθηκών (φτώχια, πείνα, ανταγωνισμός) εξαλείφει κάθε ηθική αξία και η δική μας προσωπική στάση απέναντι σ' αυτό το φαινόμενο.
ΒΑΛΕΡΙΑ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ
(photo credits: Αγγελική Κοκκοβέ)