Η ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ ART STATION, ΟΡΑΜΑΤΙΖΕΤΑΙ 'ΣΤΑΣΕΙΣ' ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
- Ημερομηνία: Πέμπτη, 26/11/2015 13:39
Ο Νίκος Μάκκας είναι ένας τολμηρός επιχειρηματίας, που επενδύει στο θέατρο και οραματίζεται μια ουσιαστική παρέμβαση στην πολιτιστική ζωή της πόλης.
- Κύριε Μάκκα, σε μια πολύ δύσκολη εποχή, δημιουργήσατε το θέατρο Σταθμός, στο Μεταξουργείο… Τι σας ώθησε σε αυτή την απόφαση;
Γενικά είναι ένα μεγάλο ρίσκο να επενδύεις στον πολιτισμό, ειδικά σήμερα, όταν έχουμε ακόμα και θέματα επιβίωσης. Το ζητούμενο δεν είναι να μένουμε στάσιμοι, αλλά να βρούμε κι άλλα πατήματα και να προσφέρουμε, όπως ο καθένας μας μπορεί. Ξεκίνησα ως ηθοποιός, μετά ασχολήθηκα με ποικίλες δράσεις πολιτισμού και τώρα επανέρχομαι στον θεατρικό χώρο ως παραγωγός. Μαζί με κάποιους άλλους ανθρώπους του θεάτρου, εικαστικούς και μουσικούς, φτιάξαμε μια πολιτιστική πλατφόρμα, που λέγεται Αrt station, με στόχο να δημιουργήσουμε «στάσεις» πολιτισμού. Βρήκαμε ένα χώρο που παλιότερα λεγόταν Θέατρο Μαίρη Αρώνη- πολύ πριν, βέβαια, ήταν ξυλαποθήκη και συνεργείο αυτοκινήτων- και με πολύ διάθεση και μεράκι φτιάξαμε αυτό το θέατρο, που θέλω να πιστεύω ότι εξελίσσεται στα πιο ενδιαφέροντα θέατρα της πόλης.
- Ποιο είναι ο όραμά σας για το νέο σας χώρο;
Καταρχάς, πρέπει να σας πω ότι γοητεύτηκα από την περιοχή. Το Μεταξουργείο ήταν τη δεκαετία του ‘30 μια πολύ ζωντανή θεατρικά περιοχή. Μετά βέβαια παρήκμασε, όμως τώρα αναγεννιέται και δηλώνει το παρόν στην πολιτιστική ζωή της πόλης. Εδώ υπάρχουν ακόμα πέντε θέατρα και δύο δραματικές σχολές. Αυτή η γειτονιά ξαναζεί και εμείς θέλουμε να συμβάλουμε σε αυτή την αναγέννηση.
- Ποιο είναι το στίγμα και το όραμα του χώρου σας;
Μας ενδιαφέρουν τα σύγχρονα έργα, που εκφράζουν τις σημερινές αγωνίες και τα ζητήματα της κοινωνίας μας, είμαστε ανοιχτοί και σε κλασικά κείμενα ιδωμένα μέσα από μια σύγχρονη οπτική και κυρίως θέλουμε να αναδείξουμε νέους συγγραφείς, γι’ αυτό και φέτος ανεβάζουμε το ΣΥΓΓΝΩΜΗ της Μάρτα Μπουτσάκα, σε σκηνοθεσία Τάκη Τζαμαργιά. Πρόκειται για μια νέα Καταλανή συγγραφέα, που θα έχουμε τη χαρά και να φιλοξενήσουμε. Το έργο αυτό μιλάει για τη νεανική βία και την παγίδευση μας στην εικονική ψευδαίσθηση της επικοινωνίας. Είναι ένα έργο σκληρό, αλλά και πολύ αληθινό. Ταυτόχρονα έχουμε προγραμματίσει και άλλες παραγωγές και δράσεις, που έχουν να κάνουν με την ανάδειξη νέων ομάδων και συγγραφέων. Κάθε χρόνο θα ανεβαίνει εδώ ένα κείμενο νέου Έλληνα θεατρικού συγγραφέα. Φέτος θα ανεβάσουμε «Τα παιχνίδια ή ένα φερμουάρ που έχει κολλήσει» της Δήμητρας Στάικου, που είναι μόλις 24 ετών σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Γιαμλόγλου στο τέλος Φεβρουαρίου. Αυτό το έργο θα δώσει τη σκυτάλη στο Φεστιβάλ Fresh Play, που θ α γίνει το Μάιο. Αυτό το φεστιβάλ γίνεται στη Νέα Υόρκη από μια ομάδα με την οποία είμαστε σε επαφή και θέλουμε το όλο concept να το προσαρμόσουμε στα ελληνικά δεδομένα. Θα συμμετέχουν ομάδες, παρουσιάζοντας δικά τους έργα, μικρής ή μεγάλης διάρκειας, αλλά ταυτόχρονα θα δεχόμαστε και κείμενα άπαιχτα, που θα αξιολογούνται από μια κριτική επιτροπή που αποτελείται από ανθρώπους καταξιωμένους στο θεατρικό χώρο, όπως ο Τάκης Τζαμαργιάς και ο Βασίλης Κατσικονούρης . Οι αιτήσεις συμμετοχής ξεκινούν τον Δεκέμβριο. Το κείμενο που θα αξιολογηθεί ως πρώτο από την επιτροπή, θα εκδοθεί σε βιβλίο από εκδοτικό οίκο και ταυτόχρονα θα δοθεί η δυνατότητα να ανέβει στο χώρο. Για τις ομάδες που παρουσιάσουν εδώ τη δουλειά τους, θα φροντίσουμε να τις δουν θεατρικοί παραγωγοί.
- Τι σημαίνει σήμερα «κάνω μια παραγωγή»;
Σε αυτή την εποχή το θέατρο και ο πολιτισμός, είναι όντως πολυτέλεια. Μας ενδιαφέρει να εκφράσουμε την εποχή, τις αγωνίες της και να εκπροσωπήσουμε τη σημερινή ματιά στο θεατρικό γίγνεσθαι. Πιστεύω βαθιά πώς αν μια δουλειά έχει κάτι να πει και να περάσει μηνύματα, θα πάει καλά. Υπάρχουν βέβαια και παραγωγές που στηρίζονται στην προβολή, αλλά έτσι είναι το θεατρικό παιχνίδι.
- Συνήθως στις παραγωγές οι πιο «ριγμένοι» είναι οι ηθοποιοί…
Εμάς μας ενδιαφέρουν οι ηθοποιοί που συμμετέχουν στις δικές μας παραγωγές. Γι’ αυτό και κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν να είναι αρκετά καλά αμειβόμενοι.
- Λειτουργεί ο χώρος και σε πλαίσια συμπαραγωγής;
Μέχρι τώρα δεν έχουμε λειτουργήσει ως συμπαραγωγοί, αλλά θέλουμε να ανοίξουμε το χώρο και να δεχτούμε προτάσεις . Μέσα στο Φεβρουάριο μάλιστα θα φιλοξενήσουμε την παράσταση "Ρassport" , από την ομάδα Non Sibi. Πρόκειται για ένα σύγχρονο έργο του Γkουστάβο Oττ από την Βενεζουέλα, που μιλάει για τους ανθρώπους που είναι πρόσφυγες, ακόμα και εσωτερικοί, και αναζητούν ένα διαβατήριο .
Ταυτόχρονα έχουμε κι άλλες δράσεις, όπως μουσικές παραστάσεις. Αυτό που θέλουμε να πούμε ότι οι δράσεις του θεάτρου μας είναι μια σύζευξη όλων των τεχνών. Θέλουμε ο χώρος αυτός να γίνει ένα σημείο συνάντησης καλλιτεχνών, να είναι ένας σταθμός κυριολεκτικά και μεταφορικά.
- Είναι τελικά μια κερδοφόρα επιχείρηση το θέατρο;
Σαφώς όχι, ειδικά ένας χώρος 150 θέσεων, όπως ο δικός μας. Αν σκεφτείτε μάλιστα ότι οι παραγωγές μας είναι υψηλών προδιαγραφών, καταλαβαίνετε ότι δεν μιλάμε για κέρδος. Αλλά στον πολιτισμό δεν πρέπει να σκεφτόμαστε πόσα θα βγάλουμε αλλά τι θα παράγουμε. Στηριζόμαστε λοιπόν σε ίδιες δυνάμεις και σε χορηγίες από ανθρώπους που μοιράζονται το όνειρό μας.