Η ΟΥΤΟΠΙΑ ΜΙΑΣ ΝΙΚΗΣ

Η ΟΥΤΟΠΙΑ ΜΙΑΣ ΝΙΚΗΣ


0.0/5 κατάταξη (0 ψήφοι)

Εκείνο το προφητικό κείμενο του Μάνου Χατζιδάκι, στο πρόγραμμα της αντιναζιστικής συναυλίας της Ορχήστρας των Χρωμάτων, θάθελα να διδάσκεται στα σχολεία.
Έγραφε το 1993, πως νεοναζισμός, φασισμός, ρατσισμός και κάθε αντικοινωνικό και αντιανθρώπινο φαινόμενο συμπεριφοράς, δεν προέρχεται/ περιέχει/συνθέτει ιδεολογία.
Θεωρούσε όλα αυτά, ως "μεγεθυμένη έκφραση-εκδήλωση του κτήνους, που περιέχουμε μέσα μας". Γνώριζε καλά -και στο πετσί του- πως αναπτύσσεται ανεμπόδιστα, όταν οι κοινωνικοπολιτικές συγκυρίες, ενισχύουν τη βάρβαρη παρουσία του...».
Τι θεωρούσε μοναδική αντιβίωση για την καταπολέμηση του κτήνους; Την Παιδεία. Την αληθινή, όχι την ανεύθυνη εκπαίδευση και την πληροφορία χωρίς κρίση.
Για τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, πίστευε πως μας δημιούργησε μιαν αρκετά μεγάλη πλάνη και ψευδαίσθηση.
"Πιστέψαμε όλοι μας -έλεγε- πως σ' αυτόν τον πόλεμο, η Δημοκρατία πολέμησε τον φασισμό και νίκησε. Σκεφθείτε: η ''Δημοκρατία'', εμείς με τον Μεταξά κυβερνήτη και σύμμαχο τον Στάλιν, πολεμήσαμε τον ναζισμό, σαν ιδεολογία άσχετη από μας τους ίδιους. Και τον... νικήσαμε. Τι ουτοπία και τι θράσος. Αγνοώντας πως απαλλασσόμενοι από την ευθύνη του κτηνώδους μέρους του εαυτού μας και τοποθετώντας το σε μια άλλη εθνότητα, υποταγμένη ολοκληρωτικά σ' αυτό, δεν νικούσαμε κανένα φασισμό. Απλώς μιαν άλλη εθνότητα επικίνδυνη, που επιθυμούσε να μας υποτάξει».
"Ο νεοναζισμός δεν είναι οι άλλοι'', επανελάμβανε με πάθος. ''Ο φασισμός φανερώνεται με δυο μορφές. 'Η προκλητικός, με το πρόσχημα αντιδράσεως σε κοινωνικοπολιτικά γεγονότα που δεν ευνοούν την περίπτωσή του, ή παθητικός με κυρίαρχο τον φόβο για ό,τι συμβαίνει. Ανοχή και παθητικότητα λοιπόν. Έτσι εδραιώνεται η πρόκληση. Με την ανοχή των πολλών...».
Θα μπορούσε να το είχε γράψει σήμερα. 28η Οκτωβρίου 2018.


Αφήστε σχόλιο

Παρακαλούμε συνδεθείτε για να αφήσετε σχόλιο.