Η ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ
- Ημερομηνία: Σάββατο, 21/05/2016 18:30
Στην Αθήνα των χιλιάδων παραστάσεων, των χορτασμένων θεατών, που απολαμβάνουν ποικιλία αισθητικών προτάσεων, τίποτα πια, δεν κάνει μεγάλη εντύπωση. Οι θεατρόφιλοι, θυμίζουν γευσιγνώστες. Δοκιμάζουν τα πάντα και εξαπολύουν αναλυτική συγκριτική και αυστηρή γνώμη, επηρεασμένη από κριτικούς, "βαθμολογίες" ή κάποιους "δυσκοίλιους".
Εκτός Αττικής, τα πράγματα είναι, πιο ..σίγουρα για τον εαυτό τους. (Όπως δηλαδή, σε οποιαδήποτε άλλη πόλη του κόσμου).
Στη Θεσσαλονίκη, οι θεατές υποδέχονται τους θιάσους με μια ζεστή αγκαλιά (είδα και κάποιους να προσφέρουν κέικ και σοκολάτες σε καμαρίνια).
Τα τρία βασικότερα συστατικά μιας παράστασης, είναι ο ηθοποιός, το έργο ΚΑΙ το κοινό. Με καλό κοινό, με κοινό που είναι εκεί, με θετική διάθεση, οι θίασοι αναζωογονούνται κάθε βράδυ.
Και θριαμβεύουν, όταν το νιώθουν 100% μαζί τους, έστω και για μερικές στιγμές.
Οι Θεσσαλονικείς έχουν το χάρισμα σ' αυτό. Είναι, αυτό που λέμε, "ιδανικοί θεατές". Καλλιεργημένοι, με πλήθος θεατρικών επιλογών, αλλά χωρίς τάσεις λαιμαργίας. Χωρίς κανιβαλισμό. Δε ζουν τον ακόρεστο αθηναϊκό παροξυσμό. Σέβονται αυτό που φτάνει εκεί. Το παρακολουθούν, το χειροκροτούν θερμά, το σχολιάζουν, το προτείνουν, επισημαίνουν θετικά κι αρνητικά, χωρίς σνομπισμούς και εξυπνακίστικους μηδενισμούς.
Η Θεσσαλονίκη αγαπάει το θέατρο και το αποζητά όλο το χρόνο. Κι όχι μόνο τον Μάϊο, που την θυμούνται οι αθηναϊκοί θίασοι. Οι τελευταίοι, φυσικά, πάντα την ερωτεύονται.
Θυμήθηκα κάτι Θεσσαλονικιώτικους στίχους του Κώστα Λαχά:
"Τα όνειρά μας σβήνουν πριν να φέξει, στις σκοτεινές προφυλακές των μπαρ,
στα γόνατά μου κλαίει μια σταρ,για ρόλους που ποτέ της δεν θα παίξει."
real news 22/5/2016