Η ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΠΟΛΕΜΗ ΣΤΟ ONLYTHEATER
- Ημερομηνία: Πέμπτη, 09/06/2016 16:37
Η Κατερίνα Πολέμη είναι γνωστή στο θεατρόφιλο κοινό, καθώς οι μουσικές της έχουν ντύσει αγαπημένες παραστάσεις, αλλά και ταινίες. Αυτό το καλοκαίρι ετοιμάζει πολλές συναυλίες, ενώ θα βρεθεί και στο 2ο Διεθνές Φεστιβάλ της Άνδρου, μαζί με την Αγγελική Τουμπανάκη.
- Φορτωμένο το πρόγραμμα αυτού του καλοκαιριού…
Ναι, αλλά πολύ ενδιαφέρον. Η πρώτη συναυλία με το σχήμα μου για αυτό το καλοκαίρι είναι στην Καλαμάτα στις 18 Ιουνίου. Στις 14 Ιουλίου ακολουθεί μια συναυλία με τον Πέτρο Κλαμπάνη στον Κήπο του Μεγάρου και στις 22 θα είμαστε με την Αγγελική Τουμπανάκη στο Φεστιβάλ της Άνδρου.
- Οι δυο σας είστε μουσικοί με διαφορετικά βιώματα και ακούσματα. Τι θα περιλαμβάνει λοιπόν, η μουσική παράσταση στην Άνδρο;
Η τζαζ είναι αυτή που μας ενώνει σαν άκουσμα και σαν τρόπος προσέγγισης της μουσικής. Ο αυτοσχεδιασμός δηλαδή, το να φτιάχνω μουσική στο εδώ και τώρα. Με την Αγγελική έχουμε αυτή την τάση να ενώνουμε ακούσματα από διαφορετικά είδη και μέρη. Εγώ ασχολούμαι κατά βάση με τη βραζιλιάνικη μουσική. Η Αγγελική έρχεται από έναν βαλκανικό μουσικό κόσμο, αλλά τραγουδάει σε πολλές γλώσσες . Αυτό το διαπολιτιστικό στοιχείο μας ενώνει. Η συναυλία περιλαμβάνει κομμάτια από ένα πολύ μεγάλο φάσμα. Μαζί μας είναι και ακόμα τέσσερις μουσικοί (ακορντεόν, μπάσο, ντραμς και κρουστά κι εγώ που παίζω κιθάρα). Θα υπάρχουν και μέρη μόνο φωνητικά, ή μόνο σολιστικά, ένα ιδιαίτερο μείγμα που ενώνει τη Βραζιλία με την Ελλάδα. Ρομαντική, μελωδική και δυναμική και πολύπλευρη θα έλεγα, ότι είναι αυτή μας η συναυλία.
- Με το δικό σας σχήμα παίζετε μόνο βραζιλιάνικη μουσική;
Έχω πολλά και διαφορετικά ακούσματα. Η μητέρα μου είναι Βραζιλιάνα, όμως και μεγάλωσα σε ένα σπίτι γεμάτο μουσική. Με το κουαρτέτο μου παίζουμε κυρίως Βραζιλιάνικη και σουίνγκ, αλλά εξαρτάται και από τι μας ζητάνε σε κάθε συναυλία.
- Γράφετε και μουσική για το θέατρο, τα τελευταία χρόνια. Είναι διαφορετικός ο τρόπος δουλειάς σε μια παράσταση;
Είναι ενδιαφέρον που ένα μαύρο σκοτεινό δωμάτιο μπορεί να φέρει προς τα έξω συναισθήματα και ιστορίες και να υπάρχει ένας εσωτερικός και εξωτερικός διάλογος. Μου κάνει εντύπωση που ένα τόσο σκοτεινό δωμάτιο μπορεί να είναι τόσο φωτεινό. Το όραμα είναι του σκηνοθέτη, αυτός είναι ο αρχηγός, η δουλειά μου είναι να εκτελέσω το όνειρό του με νότες. Με ενδιαφέρει αυτή η διαδικασία. Όταν γράφω τη δική μου μουσική μου , χτίζω ένα πλαίσιο και βάζω κάποιους όρους πριν συνθέσω, γιατί αυτό με βοηθάει. Το ίδιο κάνει και ο σκηνοθέτης, το όραμά του είναι το πλαίσιο. Νομίζω ότι γενικά την ελευθερία την βρίσκεις μόνο μέσα από ένα συγκεκριμένο πλαίσιο, αλλιώς δημιουργείται χάος.
- Πώς ξεκινάτε να δουλεύετε τη μουσική για μια παράσταση;
Με οδηγεί και το κείμενο, αλλά κυρίως ο σκηνοθέτης με τις κατευθύνσεις που μου δίνει. Έχω συνεργαστεί στο θέατρο με τον Δημήτρη Τάρλοου και την Σοφία Σπυράτου που μου εξηγούν με λέξεις τι θέλουν κι εγώ αυτές τις λέξεις τις μεταφράζω σε νότες και ήχους. Περιγράφοντάς μου μια σκηνή προσπαθώ να αποτυπώσω την ατμόσφαιρα σε μουσική. Το ενδιαφέρον είναι ότι αυτή η μετάφραση μπορεί να είναι και μια σιωπή. Ξέρετε, συχνά αν δεν υπάρχει μια σωστή σιωπή δεν μπορεί να ακούσεις τη μουσική.
- Πώς ξεκίνησε η επαφή σας με τη μουσική;
Γεννήθηκα σε ένα σπίτι γεμάτο μουσική. Είχαμε ένα πιάνο που άρχισα να το χτυπάω και μετά ξεκίνησα να κάνω μαθήματα. Και η ελληνική και η βραζιλιάνικη οικογένειά μου ασχολείται με τη μουσική, παίζουν όργανα, τραγουδάνε. Μικρή ήθελα να γίνω μπασκετμπολίστρια. Τον ελεύθερο χρόνο μου έπαιζα ή μουσική ή μπάσκετ . Σιγά σιγά έφυγε το πάθος για το μπάσκετ κι αναδείχτηκε η μουσική.
- Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε και με το θέατρο;
Δεν το είχα σκεφτεί ποτέ. Είχα πάει σε μια πρεμιέρα του Δημήτρη Τάρλοου. Ήθελα τότε να κάνω συναυλίες σε φουαγιέ και τον κάλεσα σε μια συναυλία μου. Τότε εκείνος μου έκανε πρόταση να γράψω μουσική για την «Ευριδίκη». Δεν το είχα στα πλάνα το θέατρο, αλλά ήταν μια μεγάλη έκπληξη. Μου αρέσει τόσο πολύ, που θέλω να συνεχίσω να το κάνω. Θαυμάζω πολύ αυτό που κάνουν οι ηθοποιοί, την κατάθεση ψυχής κάθε μέρα. Είναι ήρωες , κάνουν τόσες πρόβες σε δύσκολες οικονομικά συνθήκες… Και υπάρχουν στην Ελλάδα πολλοί καλοί ηθοποιοί.
- Ένας συνθέτης σήμερα στην Ελλάδα με την κρίση και στη δισκογραφία, πόσες ευκαιρίες έχει να παρουσιάσει τη δουλειά του;
Είναι παρά πολύ δύσκολο κι άδικο μάλλον, όχι μόνο για τους συνθέτες ή τους καλλιτέχνες, αλλά για όλους. Η βασική ανάγκη του καλλιτέχνη είναι να παράξει έργο. Αυτό μπορείς να το κάνεις εύκολα. Μπορείς να βρεις όργανα και να ηχογραφήσεις, αλλά δεν φτάνει, είναι η μισή πορεία του κύκλου. Το κοινό ολοκληρώνει τη διαδρομή κι αυτό είναι το δύσκολο, να προβάλλεις και να επικοινωνήσεις τη δουλειά σου. .. Πρέπει να βρεις χρήματα για προωθήσεις το έργο σου και να βρεις το κοινό σου. Βλέπω όμως ότι με μικρά και σταθερά βήματα πάντα κάτι προστίθεται. Για μένα ζωή που δεν τη μοιράζεσαι, δεν είναι ολοκληρωμένη…
- Έχετε σκεφτεί να φύγετε στο εξωτερικό;
Η βάση μου είναι εδώ και αρχίζω να αποκτώ μια δεύτερη στη Βραζιλία, όπου ξεκινώ και πάλι από το μηδέν. Θέλω το ένα μου πόδι να είναι εδώ και το άλλο στο εξωτερικό. Θα κάνω και κάποιες συναυλίες στην Ελβετία και στην Ιταλία. Άλλωστε η μουσική είναι μια παγκόσμια γλώσσα.
- Τι σας εμπνέει;
Την έμπνευση την επιζητώ κάθε λεπτό, θέλω να ζω εμπνευσμένα. Χαμένος χρόνος στην τέχνη δεν υπάρχει. Ακόμα και σε μια κουβέντα, την ώρα που κοιτώ τη θάλασσα ή περιμένω το λεωφορείο μπορεί να έρθει, αρκεί να την αναζητάς, να ζεις τη ζωή ολοκληρωτικά, να βλέπεις αλλιώς τα πράγματα, από τα πιο καθημερινά μέχρι τα πιο μαγικά, εκεί κατοικεί η έμπνευση. Το σημαντικό είναι να ζεις βαθιά.
- Ως μουσικός ασχολείστε με τη βραζιλιάνικη μουσική… Ως συνθέτις όμως κινείστε και σε άλλα είδη.
Ναι, αγαπώ πολλά είδη, αλλά δεν μπορώ να τα κάνω όλα. Δεν μπορώ, ας πούμε, να τραγουδήσω όπερα. Σαν συνθέτης έχω την ευκαιρία να εξερευνήσω χώρους που δεν εξασκώ ως περφόρμερ. Ο συνθέτης μπορεί να βρει ειδήμονες σε άλλα είδη και να δουλέψει μαζί τους, αυτό με γοητεύει. Η όπερα και το κλασικό τραγούδι μου αρέσουν πολύ, όπως και οι παραδοσιακές μουσικές , οι μουσικές του κόσμου, τα ηπειρώτικα, τα πολυφωνικά. Η μουσική είναι ένας τεράστιος κόσμος.
- Ποια από τις ιδιότητες σας απολαμβάνετε περισσότερο;
Απολαμβάνω να είμαι μουσικός και να μπορώ να εκφράζομαι μέσω της μουσικής. Έχω ανάγκη την σύνθεση που εκφράζει τον εσωτερικό μου κόσμο, αλλά και την αμεσότητα της επικοινωνίας με τον κόσμο που έχω ως περφόρμερ.
- Όσα συμβαίνουν σήμερα στη χώρα μας πώς επηρεάζουν τη δουλειά σας;
Είμαι στενοχωρημένη και τρομαγμένη. Βλέπω με θλίψη το πόσο κάτω έχουμε φτάσει και κυρίως το πώς σκεπτόμαστε, πώς εκπίπτουν οι αξίες μας. Υπάρχει μιζέρια στην ψυχή και στο νου κι αυτή εξαπλώνεται. Δεν είναι μόνο οικονομική η κρίση, όλα συνδέονται μεταξύ τους. Δεν ακούμε τις εσωτερικές μας φωνές, αν σωπάσουμε και ακούσουμε πραγματικά αυτό θέλει κι έχει ανάγκη ο εσωτερικός μας εαυτός , τότε θα βάλουμε σε τάξη το χάος. Κι αυτό θα βοηθήσει και την οικονομία. Χρειάζεται να βρούμε την ισορροπία. Η ζωή δεν είναι μονοδιάστατη.
- Ένα μεγάλο σας όνειρο;
Να καταφέρω να φτάσω σε αυτή την ισορροπία. Πάντα βέβαια ανακαλύπτεις καινούργιες ισορροπίες, ποτέ δεν μένεις στάσιμος. Λόγω της δουλειάς μου , ζω με το πνεύμα και το συναίσθημα, αλλά λείπει το πρακτικό κομμάτι. Πιστεύω όμως πως αν ασχοληθούμε με τον εσωτερικό μας κόσμο, θα είμαστε λιγότερο πικροί και στενοχωρημένοι.
- Τι σχέδια έχετε για το χειμώνα;
Θα δουλέψω ως συνθέτις σε μια ταινία ελληνική, αλλά με αμερικανική παραγωγή και με τον Δημήτρη Τάρλοου στον «Θερισμό» του Δ. Δημητριάδη που θα παρουσιαστεί στο Εθνικό Θέατρο. Ίσως συνεχίσουμε την παράσταση που θα παρουσιάσουμε στην Άνδρο με την Αγγελική. Επίσης θα κάνω και κάποιες συναυλίες με το σχήμα μου.