Η ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ ΚΙ ΟΙ ΑΝΑΞΙΟΠΑΘΟΥΝΤΕΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
- Ημερομηνία: Πέμπτη, 04/02/2016 12:56
Σύμφωνα με νομοθετική ρύθμιση, το Υπουργείο Πολιτισμού μπορεί να παύει κατά το δοκούν τους διευθυντές 200 φορέων που βρίσκονται υπό τη σκέπη του. Όταν τον Απρίλιο είχε ανακοινωθεί αυτή η τροπολογία, πολλοί είχαν πιστέψει ότι ξεκινάει μια νέα εποχή αξιοκρατίας και διαφάνειας όπου οι νόμοι θα εφαρμόζονται.
Όντως, τόσο ο κ. Ξυδάκης όσο και ο κ. Μπαλτάς, έβαλαν σε εφαρμογή αυτό το νέο σύστημα απομάκρυνσης των «ανεπιθύμητων», κι έτσι σήμερα έχουμε μια τεράστια λίστα εκδιωχθέντων διευθυντών, χωρίς όμως να έχουν αλλάξει καθόλου τα πράγματα στο πολιτιστικό τοπίο της χώρας.
Όλα ξεκίνησαν με την αποπομπή του Σ. Χατζάκη από τη διεύθυνση του Εθνικού θεάτρου, λόγω -είπαν- κακοδιαχείρισης. Ακολούθησε ένα κακόγουστο σίριαλ, με τον τότε υπουργό και τον πρώην διευθυντή να εξαπολύουν πυρά, αλλά τελικά οι απαντήσεις που δόθηκαν δεν είναι επαρκείς, συν ότι ο κ. Χατζάκης που κρίθηκε ακατάλληλος, αυτή τη στιγμή σκηνοθετεί στην πρώτη κρατική σκηνή της χώρας.
Στη διεύθυνση τον διαδέχτηκε ο κ. Λιβαθινός, του οποίου η θητεία λήγει την άνοιξη, αλλά προς ώρας δεν υπάρχει καμία ενημέρωση για ανανέωσή της , ενώ οι σχέσεις ανάμεσα στη διεύθυνση και στο Δ.Σ παραμένουν τεταμένες, χωρίς το υπουργείο να δίνει καμία σημασία σε αυτή την κόντρα, που παρακωλύει την σωστή λειτουργιά του οργανισμού.
Έπειτα ήρθε η παραίτηση του κ. Βούρου από το ΚΘΒΕ. Μια παραίτηση την οποία ο ίδιος επιθυμούσε, αλλά που τελικά ο κ. Ξυδάκης απαίτησε, προκαλώντας έντονη διαμάχη και με τον τότε καλλιτεχνικό διευθυντή. Ο κύριος Αναστασάκης τον αντικατέστησε, αλλά τα τεράστια προβλήματα του θεάτρου, ακόμα δεν έχουν λυθεί, με τους εργαζόμενους να μένουν απλήρωτοι ή να λαμβάνουν ποσά της τάξης των εκατό ευρώ στους λογαριασμούς τους για δουλειά μηνών.
Ακολούθησε το θρίλερ του Φεστιβάλ Αθηνών, που ζήσαμε επί δύο μήνες, με τον κ. Λούκο να απομακρύνεται, 2.7 εκατομμύρια να τα ψάχνουμε, τους καλλιτέχνες να πηγαινοέρχονται ασκόπως σε υπουργικά γραφεία, θυμίζοντας δεκαπενταμελή συμβούλια στο Λύκειο που πάνε να πείσουν τον διευθυντή, να ακυρώσει την αποβολή στο δημοφιλή συμμαθητή τους κι άλλα τέτοια ευτράπελα, ενώ εξηγήσεις και σαφείς απαντήσεις και πάλι δεν δόθηκαν από το Υπουργείο, με αποτέλεσμα να έχουμε φτάσει Φεβρουάριο και το Φεστιβάλ να μην έχει διευθυντή, ούτε φυσικά προοπτική να καταρτίσει πρόγραμμα και κυρίως χρήματα..
Το Μέγαρο Μουσικής δεν κρατικοποιήθηκε, πράγμα για το οποίο είχε δεσμευτεί ο κ. Μπαλτάς ότι θα μεριμνήσει μέχρι το τέλος του 2015, ο κ. Κουρουπός παραιτείται από την διεύθυνσή του, για να ασχοληθεί, όπως δήλωσε με το καλλιτεχνικό του έργο, και άλλος ένας φορέας σημαντικός για τον πολιτισμό, έμεινε ακέφαλος σε μια νευραλγική στιγμή.
Στο χώρο του σινεμά ο Γρηγόρης Καραντινάκης απομακρύνεται από το Κέντρο Κινηματογράφου, πληροφορούμενος την είδηση από δημοσιεύματα, ενώ την ίδια ώρα χωρίς ηγεσία εμφανίζεται και το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, μετά την αποχώρηση του Δημήτρη Εϊπίδη.
Ας μη συνεχίσουμε για την κατάσταση που επικρατεί στα μουσεία, και ας περιοριστούμε μόνο στο Θεατρικό που καταποντίζεται πλέον, αφού καμία από τις υποσχέσεις των υπουργών δεν έχει υλοποιηθεί.
Πραγματικά η λίστα δεν έχει τέλος, τα πρόσωπα διαδέχονται το ένα το άλλο, όμως καμία αλλαγή δεν γίνεται. Αρα, εύκολα μπορεί ο καθείς να υποθέσει, ότι οι μετακινήσεις αυτές, δεν έχουν στόχο μια όποια κάθαρση, αλλά την τοποθέτηση νέων και πιο αρεστών στην κυβέρνηση προσώπων.
Μέχρι λοιπόν, να δούμε μια ουσιαστική μεταρρύθμιση, που θα αφορά στους θεσμούς και στη λειτουργία τους και θα σώσει τον πολιτισμό από το κατακρήμνισμά του, τραγουδάμε όλοι μαζί:
«Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα τα ίδια μένουν…»