ΦΤΑΣΑΜΕ ΣΤΟ 'ΑΜΗΝ'
- Ημερομηνία: Δευτέρα, 21/12/2015 11:31
Κατά το Ευαγγέλιο, «Αμήν» σημαίνει: «Αληθινά, πραγματικά, χωρίς αμφιβολία». Γι' αυτό και κατά τη λειτουργία, χρησιμοποιείται στο τέλος της προσευχής. Υπάρχει, όμως, και η ευχετήρια ερμηνεία της λέξης, λένε: «Αμήν και πότε». Άλλοι χρησιμοποιούν τη λέξη, ως χρονικό προσδιορισμό και λένε: «Μέχρι να πεις Αμήν». Ενώ, σήμερα, οι περισσότεροι θεωρούν ότι «Αμήν» σημαίνει «Τέλος» κι έτσι την χρησιμοποιούν στη φράση: «Φτάσαμε στο Αμήν».
Και σε αυτήν ακριβώς τη φράση συμπυκνώνει η Αλκυόνη Βαλσάρη το αιχμηρό μήνυμα της ξεκαρδιστικής κωμωδίας «ΑΜΗΝ» που ανεβάζουμε στο Vault, κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:15. Διότι πρόκειται για μια ξεκαρδιστική σατιρα που «καίει» τα κακώς κείμενα της Εκκλησίας. Είναι μια κωμωδία με γρήγορους ρυθμούς και εκπλήξεις, ενώ, ρόλο στο έργο, διαδραματίζει το κοινό που συμμετέχει στην παράσταση ως... ποίμνιο!
Το ΑΜΗΝ, με τρόπο αφοπλιστικά αστείο, στηλιτεύει τον Φαρισαϊκό ρόλο του επαγγελματικού κλήρου και καταγγέλλει την πανίσχυρη ιερολαΐκή εξέδρα, από την οποία εκστομίζονται, πύρινα κηρύγματα μίσους, μακρυά από κάθε έννοια ηθικής και νομιμότητας, προάγοντας, έτσι, την περιφρόνηση του πλησίον, την διαπόμπευση των άλλων, την κατάκριση και την ιεροκατηγορία με αποκλειστικό στόχο την αυτεπάγγελτη παρέμβαση στη ζωή της μεγάλης μάζας των πιστών.
Η Αλκυόνη Βαλσάρη, μεσα από το ξεκαρδιστικό «ΑΜΗΝ», διαχωρίζει τον ηθικισμό του φιλόδοξου και αυτάρεσκου επαγγελματικού κλήρου από την ηθική. Διότι, άλλο είναι το ηθικό και εντελώς άλλο είναι η ηθικοκρατία της εκκλησίας. Η ηθικοκρατία είναι αντίθετη στη ζωή. Το «γράμμα» της νεκρώνει το «πνεύμα» της ζωής και την ουσία της ίδιας της ανθρώπινης ύπαρξης.
Όμως πέρα από το ευρύ φάσμα των διαχρονικών ζητημάτων που θίγει, η αιχμηρή σάτιρα του «ΑΜΗΝ» βρέθηκε αναπάντεχα και στην επικαιρότητα. Διότι, με αφορμή την ψήφιση του Συμφώνου Συμβίωσης, η Εκκλησία, έριξε, για μια ακόμα φορά, τις «ανθρωπιστικές» της μάσκες και αποκάλυψε το μισαλλόδοξο, φονταμενταλιστικό - τζιχαντιστικό προσωπείο της.
Γιατί, αλήθεια, ποια είναι η διαφορά μεταξύ των αναρτήσεων των τρομοκρατών του Ισλαμικού Κράτους, που προτρέπουν τους, ανά τη γή, μουσουλμάνους να εξαπολύουν επίθεση κατά του οποιουδήποτε αλλόθρησκου τους, και του Μητροπολίτη Αμβρόσιου, ο οποίος, λέει από άμβωνος τα εξής για τους ομοφυλόφιλους (αυτολεξί): «Αυτούς τους ξεφτυλισμένους, όπου τους βρείτε, φτύστε τους! Είναι αποβράσματα της Κοινωνίας, άνθρωποι του σκότους! Αποδοκιμάστε τους! Δεν είναι άνθρωποι! Είναι εκτρώματα της φύσεως!»;
Πόση υποκρισία μπορεί να διαθέτει ο Μητροπλίτης Άνθιμος όταν, με αφορμή το Σύμφωνο Συμβίωσης, διακηρύττει ότι: «Ούτε τα ζώα δεν έχουν τέτοιες διαθέσεις!» την ίδια ώρα που ο ίδιος, ως πρόεδρος του Παπάφειου Ορφανοτροφείου Θεσσαλονίκης, είναι υπό αυτεπάγγελτη δικαστική έρευνα για πολυετή συγκάλυψη βιασμού επτάχρονου από μεγαλύτερο σε ηλικία τρόφιμου του Ορφανοτροφείου;
Πόση υποκρισία μπορεί να κρυβεται πίσω από το «φιλανθρωπικό έργο» της Εκκλησίας (μόνο για Έλληνες) όταν η περιουσία της καλύπτεται από ένα αδιαφανές πλέγμα που «υφαίνουν» περισσότερα από 10.000 Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου (μητροπόλεις, ναοί, μονές, προσκυνήματα, ιδρύματα, κληροδοτήματα και άλλα); Όταν ο ιστός αυτών των ΝΠΔΔ, κρύβει αποτελεσματικά την εκκλησιαστική περιουσία από τα αδιάκριτα μάτια των «αντικληρικών»; Είναι δε τόσο καλά προστατευμένο το μυστικό, που ούτε η κεντρική διοίκηση της Εκκλησίας της Ελλάδος δεν έχει πλήρη εικόνα για την περιουσία των μονών και των μητροπόλεων.
Και ποιο νομικό σύστημα πολιτισμένου κράτους διανοήθηκε να απαγορεύσει το δικαίωμα στη γονεΐκότητα;
Που, στ’ αλήθεια, πήγε το «Αγαπάτε Αλλήλους»;
Μόνο η ηθική ως σύμφυτο της ζωής, μπορεί να ανασκευάσει την ηθικοκρατία. Ο εκκλησιαστικός λόγος θα έπρεπε να έχει απέναντι του κάθε έννοια ρατσισμού, ξενοφοβίας, ομοφοβίας ή σεξισμού και να έχει ως βάση την αγάπη, την ισότητα, την ελευθερία και την... ανθρωπιά του ανθρώπου!
Το ήθος είναι πάνω απ’ όλα ανθρωπιά. Είναι αγάπη, αλληλεγγύη και συμπόνοια... Ήρθε, λοιπόν, η ώρα να το βροντοφωνάξουμε: ΦΤΑΣΑΜΕ ΣΤΟ «ΑΜΗΝ»!