ΕΤΟΙΜΑΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΝΟΣ ΚΑΤΩΤΕΡΟΥ ΘΕΟΥ
- Ημερομηνία: Παρασκευή, 27/11/2015 13:21
Ο Γιάννης Βούρος, κάνει ήδη πρόβες για τα ΠΑΙΔΙΑ ΕΝΟΣ ΚΑΤΩΤΕΡΟΥ ΘΕΟΥ, ένα έργο που επαναδιαπραγματεύεται μετά από 15 χρόνια, ενώ παράλληλα ο ΓΛΑΡΟΣ του, συνεχίζει στο ΚΘΒΕ.
- Αυτόν τον καιρό, παίζεται ο ΓΛΑΡΟΣ, που σκηνοθετήσατε πέρσι, στο ΚΘΒΕ…
Όπως θυμάστε, πέρσι παίχτηκε μόνο μια παράσταση στην πρεμιέρα και στη συνέχεια άρχισαν οι απεργίες των ηθοποιών. Όταν τέλειωσε η απεργία, έφτανε το τέλος της σεζόν, οπότε θεώρησα περιττό να παιχτεί μέσα στο καλοκαίρι και τον προγραμματίσαμε για φέτος. Ο νέος διευθυντής κράτησε αυτό τον προγραμματισμό. Έχουν γίνει κάποιες αντικαταστάσεις φέτος, όμως η βασική γραμμή του έργου παραμένει ίδια.
- Πώς βλέπετε τώρα πια που δεν εμπλέκεστε στη διοίκηση την όλη κατάσταση στο Κρατικό;
Το Κρατικό δεν πρόκειται να ορθοποδήσει, αν δεν υπάρξει μια γενναία πολιτική απόφαση, όπως λέω από το 2013. Όταν η επιχορήγηση του θεάτρου ήταν 11 εκατομμύρια και τώρα έχει μειωθεί στο μισό, χωρίς όμως να μειωθούν τα έξοδά του, όπως καταλαβαίνετε, δεν μπορεί να λειτουργήσει ο οργανισμός. Επίσης η επιχορήγηση αργεί να έρθει, οπότε μέσα σε αυτό το διάστημα τα χρέη αυξάνονται. Αν σταματήσουν οι παραγωγές για δυο τρία χρόνια και συνεχίσει να παίρνει την επιχορήγηση για να ξεχρεώνει, τότε μπορεί να σωθεί οικονομικά. Γι’ αυτό θεωρώ ότι πρέπει να παραγραφούν τα χρέη του Κρατικού. Αυτό εννοώ όταν λέω μια «πολιτική απόφαση» και να επιστραφούν τα 3 εκατομμύρια που χρωστάει η πολιτεία. Το Κρατικό έχει εξαιρετικό ανθρώπινο δυναμικό, παράγει καλλιτεχνικό έργο, και μόνο έτσι μπορεί να έχει μέλλον.
- Πώς νιώθετε με τα όσα έγιναν σε σχέση με την παραίτησή σας;
Έχω πίκρα για τον τρόπο που έφυγα, όχι για το γεγονός ότι έφυγα. Μετά από 30 χρόνια, δεν έχω θέμα επιβεβαίωσης και δεν θέλω να καλύψω ανασφάλειες πίσω από μια καρέκλα. Ο τρόπος της αποπομπής μου και τα όσα ακολούθησαν, είναι ανήθικα, χυδαία και έξω από το δικό μου αξιακό σύστημα. Το μόνο που έχω να πω είναι ότι σε αυτούς τους 27 μήνες, πετύχαμε αύξηση των εσόδων, αύξηση των εισιτηρίων και αναβάθμιση του ρεπερτορίου.
- Επιστρέφετε λοιπόν στην Αθήνα, με ένα έργο που αγαπάτε πολύ, ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΝΟΣ ΚΑΤΩΤΕΡΟΥ ΘΕΟΥ….
Ναι, το είχα κάνει πριν από 15 χρόνια, αλλά αυτή τη φορά θα υπάρξει μια νέα προσέγγιση. Το έργο αυτό, μιλάει για τη διαφορετικότητα. Όταν το είχαμε πρωτοκάνει, η κοινωνία μας ακόμα ψηλάφιζε αυτό το θέμα. Σήμερα έχουμε μια ευαισθητοποιημένη κοινωνία απέναντι στη διαφορετικότητα.
- Το πιστεύετε αυτό;
Καταρχάς είναι πιο πληροφορημένη, άρα σαφώς και περισσότερο ευαισθητοποιημένη. Σε αυτή τη δεύτερη ανάγνωση του έργου, στεκόμαστε στο γεγονός ότι έχουμε μια κοινωνία που ξέρει και γνωρίζει τι είναι η διαφορετικότητα. Ξέρετε, από σκηνής δεν μπορούμε να κάνουμε πολλά, δεν μπορούμε να προκαλέσουμε επανάσταση, μπορούμε όμως να προκαλέσουμε συνειδήσεις, να αφυπνίσουμε και να δώσουμε τροφή για σκέψη..
- Άρα λοιπόν επαναπροσεγγίζετε το θέμα, οπότε θα διαφοροποιήσετε και τη σκηνοθετική σας γραμμή.
Ναι, καταρχάς θα αλλάξει το αισθητικό κομμάτι, ώστε να είναι κοντά στην αισθητική της εποχής μας. Επίσης η παράσταση έχει πια καινούργιους συνεργάτες. Εγώ είμαι 15 χρόνια μεγαλύτερος. Οπότε ανεβάζουμε λίγο τις ηλικίες. Και τότε είχα στηρίξει τη σκηνοθεσία, όχι τόσο στο εγώ των ηρώων, αλλά σε ένα πάθος, ένα κόκκινο πάθος χωρίς όρια. Δεν είμαστε πια και τόσο γέροι (γέλια), θα ανταποκριθούμε σε αυτό το βολταϊκό τόξο.
Τα τελευταία χρόνια έχουν περάσει από τα χεριά μου πολλά έργα. Πάντα όταν αναλαμβάνω δικές μου παραγωγές, οι επιλογές μου έχουν ένα ουμανιστικό χαρακτήρα. Ενώ είχα και έργα πιο φτηνά, με λιγότερα πρόσωπα, που ανταποκρίνονται στην εποχή, τελικά αποφάσισα να επιστρέψω σε αυτό το έργο, που το θεωρώ βαθιά ανθρωπιστικό.
- Πώς βλέπετε τα πράγματα το χειμώνα που έρχεται;
Βεβαίως είναι δύσκολη η κατάσταση. Από τα πρώτα που κόβει κάποιος, είναι τα έξοδα για ψυχαγωγία. Επιπλέον το εισιτήριο στα θέατρα έχει πέσει πολύ. Έχω προτείνει και παλιότερα, να μπούμε σε ένα καθεστώς σύμπραξης, με κάρτες συγκοινωνούντων θεαμάτων- το είχα εφαρμόσει και στο ΚΘΒΕ αυτό και είχε λειτουργήσει. Δηλαδή να συμπτυχθούν τα θέατρα, και όταν κάποιος πηγαίνει στο πρώτο θέατρο, με αυτή την κάρτα, να πληρώνει ένα εισιτήριο, στο δεύτερο που θα πάει να πληρώνει χαμηλότερο και ούτω το καθεξής. Αυτό προϋποθέτει φυσικά, λογική κοινού ταμείου, τηρούμενων βέβαια των αναλογιών της εκάστοτε παραγωγής. Αλλά έτσι εξασφαλίζεις και έμμεση διαφήμιση.
- Τι άλλο σχεδιάζετε για το χειμώνα;
Δεν κάνω σχέδια σε μια τόσο δύσκολη εποχή…