EROTIKON. ΜΙΑ 'ΩΔΗ' ΣΤΟΝ ΕΡΩΤΑ Ή ΣΕ Ο,ΤΙ ΑΠΕΜΕΙΝΕ ΑΠΟ ΑΥΤΟΝ
- Ημερομηνία: Παρασκευή, 18/01/2019 11:29
Δύσκολοι καιροί για έρωτες! Πόσο έχει αλλάξει η αντίληψή μας γύρω από τον έρωτα, την εποχή των social media και των dating apps; Σε ποιον βαθμό έχουν αναθεωρηθεί οι ερωτικές και σεξουαλικές παραστάσεις; Πότε ο έρωτας γίνεται πεδίο συγκρούσεων ή εντάσεων γύρω από αυτό που η εκάστοτε κοινωνία θεωρεί «κανονικό»; Ποιες κοινωνικές συμβάσεις επιθυμεί να καταρρίψει τόσο η φεμινιστική όσο και η queer θεωρία ώστε ο έρωτας να ανακτήσει τη ζωτική ορμή του;
Ο Κυριάκος Χατζηιωάννου θέτει γόνιμα και αναπάντητα ερωτήματα γύρω από τη διαχρονικότητα του ερωτικού φαινομένου.
Στο τρίτο μέρος της χορογραφικής σπουδής του, “Higher States”, οραματίζεται ένα σύγχρονο συμπόσιο με θέμα τον έρωτα. Χρησιμοποιώντας μια σειρά αναλυτικών εργαλείων και επιτελεστικών τεχνικών, όπως το τραγούδι, τον φιλοσοφικό λόγο και την κίνηση, επιχειρεί να συνθέσει ένα ερωτικό μετα-λεξιλόγιο, μια γλώσσα που να σωματοποιεί και να ενσωματώνει τις ανεξερεύνητες πτυχές στο πεδίο των καθημερινών ανθρώπινων σχέσεων.
Μια πολυμορφική παράσταση, «ωδή» στον έρωτα ή σε ό,τι απέμεινε από αυτόν.
Συντελεστές
Σκηνοθεσία & Χορογραφία: Κυριάκος Χατζηιωάννου
Σύλληψη & Ιδέα: Κυριάκος Χατζηιωάννου, σε συνεργασία με τη Μαργαρίτα Τσώμου
Δημιουργούν & Έρμηνεύουν: Mickey Mahar, Μαρία Σιδέρη, Νάνσυ Σταματοπούλου, Κυριάκος Χατζηιωάννου
Δραματουργία & Επιμέλεια Κειμένων: Αναστάσιος Κουκουτάς, Μαργαρίτα Τσώμου
Επιμέλεια Μουσικής & Ήχου: Μαρία Σιδέρη, σε συνεργασία με τον Ορέστη Μπενέκα
Σχεδιασμός Σκηνικών: Urs August Steiner
Σχεδιασμός Φωτισμών: Νύσος Βασιλόπουλος
Κοστούμια: Χριστίνα Λαρδίκου, Κυριάκος Χατζηιωάννου
Œuil Exterieur: Μυρτώ Γράψα, Bernhard Siebert
Διδασκαλία Φωνητικής: Γιάννης Βρυζάκης
Διδασκαλία Μεθόδου Feldenkrais: Μαριλένα Πετρίδου
Φωτογραφία: Κωστής Φωκάς
Βοηθός Παραγωγής: Κατερίνα Δρακοπούλου
Οργάνωση Παραγωγής: Στέλιος Γεωργαλής
Παραγωγή: Στέγη Ιδρύματος Ωνάση
Με τη συνεργασία του: Tanzhaus Zürich
Διαβάστε περισσότερα
Η φιλοσοφία βρισκόταν ανέκαθεν σε μια σχέση έντασης με το φαινόμενο του έρωτα. Από τη μία υπήρχε η ρομαντική θεώρησή του, ενώ από την άλλη η φιλοσοφική του διάσταση, ως ιδεατός τόπος συνάντησης με τον Άλλον. Το «Συμπόσιο» του Πλάτωνα αναδεικνύει τη βαθιά «θεατρικότητα» του φιλοσοφικού στοχασμού και μπορεί ακόμη και σήμερα να αποτελέσει την αφορμή για να προσεγγίσουμε την ιδεατή, γνωσιακή διάσταση του έρωτα.
Μπορούμε ακόμη να μιλάμε για έρωτα; Ποιες δυνατότητες ή σιωπηρές αντιστάσεις της κοινωνίας εκφράζονται μέσα από τη θεματική του; Το “Erotikon” επιχειρεί να «αγγίξει» διευρυμένες έννοιες του έρωτα, να παρουσιάσει προσωπικές και ενδόμυχες εμπειρίες, να ανακαλέσει μνήμες και να προσφέρει στιγμές παρηγοριάς. Οι συντελεστές φαντάζονται ένα είδος «Μανιφέστου του έρωτα σε ταραγμένους καιρούς», το οποίο, αντλώντας από το έργο «Αποσπάσματα του ερωτικού λόγου» του Roland Barthes, κατασκευάζει –τόσο σωματικά όσο και μουσικά– ένα σύγχρονο λεξιλόγιο αγάπης: «καρδιά», «σώμα», «παρουσία», «εξάρτηση», «τρέλα», «ζήλια», «σεξ», «αυτοκτονία», «κατάθλιψη», «πόνος» κ.λπ.
Ο Κυριάκος Χατζηιωάννου έχει εμφανιστεί ξανά στη Στέγη, στο 2ο Φεστιβάλ Νέων Χορογράφων, το 2015, με το έργο “Or Who Owns the World”. Η παράσταση ήταν βασισμένη στη γερμανική πολιτική ταινία του 1932, “Kuhle Wampe”, σε σενάριο του Bertolt Brecht, σκηνοθεσία του Slatan Dudow και μουσική του Hanns Eisler. Τόσο η θεματική της ταινίας όσο και η μεταγραφή της στη σκηνή πραγματεύονται οξύτατα κοινωνικά προβλήματα και έννοιες, προσπαθώντας να δώσουν μια ουσιαστική απάντηση στο κατά πόσο η σημερινή πολιτική δράση και σκέψη ενσωματώνονται στην καλλιτεχνική πρακτική.
Ο Κυριάκος Χατζηιωάννου είναι απόφοιτος της Κρατικής Σχολής Ορχηστικής Τέχνης και του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου του Γκίσεν (Γερμανία), με μεταπτυχιακό στη χορογραφία και την περφόρμανς. Πολυσχιδής καλλιτέχνης, μοιράζει τον χρόνο του ανάμεσα στη διδασκαλία, την έρευνα και τη χορογραφία. Οι δουλειές του συνενώνουν στοιχεία από διαφορετικά καλλιτεχνικά πεδία, υπερβαίνοντας στεγανά και μονολιθικές αντιλήψεις για την τέχνη του χορού, όπως έκανε στην περίπτωση του τρίπτυχου “Higher States”, που προσεγγίζει υπερβατικές συνειδησιακές καταστάσεις και για το οποίο βραβεύτηκε με το June Johnson Dance Prize (συγκεκριμένα για το “Hyperion” / “Higher States”, Μέρος 2ο).
Πέρα από τις συνεργασίες του με εκπαιδευτικά ιδρύματα του εξωτερικού (La Manufacture – Haute école des arts de la scène, Λωζάνη) και τη σημαντική υποστήριξη από το Ελβετικό Συμβούλιο Τεχνών ProHelvetia για τη χορογραφική του έρευνα, ο Χατζηιωάννου εξακολουθεί να πειραματίζεται και ως περφόρμερ, τόσο σε δικά του έργα όσο και στις συνεργασίες του με εικαστικούς καλλιτέχνες, κινηματογραφιστές, αλλά και χορογράφους διεθνούς εμβέλειας. Αυτές τις εμπειρίες και τους πειραματισμούς ενσωματώνει και στη δική του γραφή, η οποία άλλοτε κλίνει προς τον κινηματογράφο και την καλλιτεχνική περφόρμανς (“Or Who Owns the World”), και άλλοτε πάλι προς ένα είδος φουτουριστικής τελετουργίας, για να αποκαλύψει απωθημένες ή άγνωστες πτυχές της σωματικότητας.