ΕΝΑΣ ΠΑΡΑΞΕΝΟΣ 'ΠΕΡΑΣΤΙΚΟΣ' ΣΤΟΝ ΦΟΥΡΝΟ
- Ημερομηνία: Πέμπτη, 13/10/2016 13:25
Η Έλενα Τριανταφύλλου μας συστήνει τον ΠΕΡΑΣΤΙΚΟ του Valery Yakovlevich Bryusov, που θα δούμε στο Θέατρο Φούρνος.
-Tι συμβαίνει στον «Περαστικό»;
Βρισκόμαστε στο σπίτι ενός ξυλοκόπου, σ΄ ένα απομονωμένο χωριό στη Ρωσία. Η Γιούλια, η κόρη του, είναι μόνη της και η ρουτίνα της διακόπτεται από ένα χτύπημα στην πόρτα. Στην αρχή τρομοκρατείται, σπάνια δέχεται επισκέψεις, πόσο μάλλον στη μέση της νύχτας. Μετά από ώρα αποφασίζει να του ανοίξει. Τον υποδέχεται υπό όρους, καθώς όμως «γνωρίζονται», αφήνεται όλο και πιο ελεύθερη απέναντί του, μια ελευθερία λυτρωτική αλλά ταυτόχρονα μη διαχειρίσιμη, όπως αποδεικνύεται στη συνέχεια.
- Ο Valery Yakovlevich Bryusov είναι εκπρόσωπος του συμβολιστικού κινήματος. Σε αυτό το κείμενο τι είδους συνδέσεις επιχειρεί;
Κατά τη γνώμη μου, στον «Περαστικό» προβάλλει την ανάγκη/ επιθυμία χειραφέτησης μιας νεαρής γυναίκας σε μια ζωή όπως εκείνη την επιθυμεί, αλλά δεν την έχει- ζει ακριβώς το αντίθετο. Η δίψα της για τη ζωή που δεν έχει, έρχεται σε απόλυτη αντιπαράθεση με την πραγματικότητά της. Η φαντασία λειτουργεί ως καταλύτης για την επιβίωσή της.
- Τι συμβαίνει στη Γιούλια με την έλευση του περαστικού; Με τι έρχεται αντιμέτωπη;
Ακριβώς με αυτή τη σύγκρουση. Η οποία, μοιραίως και ματαίως, έρχεται αντιμέτωπη και με το σκοτεινό κομμάτι της φαντασίας της. Η Γιούλια δεν βιώνει τη φαντασία της μόνο ως απόλαυση, αφήνει τον εαυτό της ανεξέλεγκτο, τόσο προς ό,τι την κάνει χαρούμενη όσο και προς ό,τι μπορεί να την πληγώσει.
-Γιατί δεν εμφανίζεται επί σκηνής, αυτός ο επισκέπτης;
Το λόγο ας τον αποκαλύψει η παράσταση. Όπως επίσης και το πώς εμφανίζεται. Στην πρωτότυπη εκδοχή του έργου, υπάρχει δεύτερος ηθοποιός στη σκηνή- ο οποίος δεν μιλάει ποτέ. Προτιμήσαμε, στην ελεύθερη απόδοση που παρουσιάζουμε, να ενισχύσουμε το φαντασιακό στοιχείο, αλλά κυρίως το γεγονός ότι αυτό που συμβαίνει στην ηρωίδα είναι ανεξάρτητο από τη φυσική απαραίτητα παρουσία του επισκέπτη. Αυτή άλλωστε, τον βλέπει.
-Πώς διαχειρίζεστε στην παράσταση τον ονειρικό κόσμο του έργου;
Με τη χαρά που του αρμόζει σίγουρα. Νομίζω, μιλώντας και εκ μέρους των σκηνοθετών μου, των Cheek Bones τώρα, ότι επιδιώκουμε να τον σωματοποιήσουμε στις αντιδράσεις της ηρωίδας, να του δώσουμε όλο τον χώρο που μπορεί να πάρει στις πράξεις και τα λόγια της.
-Ποιες οι δυσκολίες που έχει να αντιμετωπίσει ένας ηθοποιός σε έναν μονόλογο;
Η κύρια δυσκολία είναι ότι δεν υπάρχει παρτενέρ για να σε «σώσει», αν το «χάσεις». Κάτι που δημιουργείται από δύο – εδώ κι αν έχει σημασία η φυσική παρουσία - σου δίνει μια αίσθηση ασφάλειας επί σκηνής.