ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ 'ΠΑΖΟΛΙΝΙ' ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΦΟΥΡΝΟΣ
- Ημερομηνία: Τρίτη, 01/10/2019 16:55
Η παράσταση «Παζολίνι» βασισμένη στο έργο του Γιάννη Σολδάτου (Όταν ο Παζολίνι συνάντησε το αγόρι που το πρόσφερε το θάνατο) σε δραματουργική επεξεργασία και σκηνοθεσία Αγγελικής Καρυστινού ανεβαίνει για δεύτερη σεζόν στο θέατρο Φούρνος.
Ερμηνεύει ο Ένκε Φεζολλάρι
Πιερ Πάολο Παζολίνι, Ποιητής ή Ζωγράφος; Κινηματογραφιστής ή Διανοούμενος; Συγγραφέας ή Δάσκαλος ή Άγιος; Θεός και Δαίμονας, μια αλογόμυγα σαν τον Σωκράτη που τάραξε τα λιμνάζοντα νερά της Ιταλίας, της Ευρώπης και εν γένει ολόκληρου του κόσμου. Ένα 17χρονο αγόρι ο Πίνο Πελόζι, η κυβέρνηση, η Μαφία, το παρακράτος, οι φασίστες, όλοι αναπόσπαστα κομμάτια στο πάζλ του μυστηριώδους εγκλήματος που ακόμα απασχολεί –αφού ποτέ δεν εξιχνιάστηκε.
Ο επιθεωρητής κοιτάζει το άψυχο σώμα του Παζολίνι. Η παράσταση ξεκινά.
Ένας ύμνος, μια ωδή σε έναν βαθιά μαρξιστή και ταυτόχρονα Άνθρωπο. Μια ευαίσθητη, τρυφερή, αλλά και μια πικρή, ιστορία ενός παιδιού που έγραφε ποιήματα για αγόρια που παίζουν ποδόσφαιρο και κλείνουν σε σπιρτόκουτα τζιτζίκια… Μια ελεγεία σε έναν Ποιητή (που ίσως με κάποιο τρόπο προσπαθούμε να κρατήσουμε ζωντανό καθώς…
…. οι χώρες που σκοτώνουν τους Ποιητές τους είναι χώρες που Νοσούν.
«Φυσάει πολύ σήμερα εδώ στην Όστια, κρυώνω. Είναι θέμα ηθικής που θα τοποθετήσεις την κάμερα, μοτέρ; πάμε! Ας αρχίσει η παράσταση»
Σημείωμα σκηνοθέτη
Μια παράσταση βασισμένη στο βιβλίο του Γιάννη Σολδάτου «Όταν ο Παζολίνι συνάντησε το αγόρι που του πρόσφερε το θάνατο» και σε αρχεία ντοκουμέντα, κείμενα και συνεντεύξεις του ίδιου του Παζολίνι.
Στις 2 Νοεμβρίου του 1975, μια ομάδα παιδιών που πήγαιναν να παίξουν ποδόσφαιρο στην περιοχή της Όστιας, εκεί που βρίσκονταν οι εργατικές συνοικίες της Ρώμης, ανακαλύπτει το κατακρεουργημένο σώμα του Πιερ Πάολο Παζολίνι. Ένας σημαντικός διανοούμενος, συγγραφέας, κινηματογραφιστής, πολιτικά στρατευμένος, πληρώνει με την ίδια του τη ζωή το δικαίωμα να μιλάει καθαρά και να λέει την αλήθεια. Οι φήμες οργιάζουν: ποιος σκότωσε άραγε τον Παζολίνι; Ένα νεαρό αγόρι, ο Πίνο Πελόζι, ομολογεί και φυλακίζεται, όμως η Ιταλία ξέρει ότι πρόκειται για μια πολιτική δολοφονία. Χρόνια μετά ο Πελόζι βγαίνει από την φυλακή και αποκαλύπτει τελικά τις συνθήκες θανάτου του μεγάλου δημιουργού, όμως το ερώτημα παραμένει αναπάντητο: ποιος όπλισε το χέρι των δολοφόνων;
Ξεκινώντας από την στιγμή του θανάτου, κι ενώ ένας επιθεωρητής βρίσκεται στον τόπο του εγκλήματος μαζεύοντας τα κομμάτια ενός νεκρού σώματος, ο Πιερ Πάολο Παζολίνι στο δικό του «καθαρτήριο» εξομολογείται τη ζωή του από τα παιδικά του χρόνια, την πολιτική του θέση, τη σχέση του με την τέχνη και την ποίηση, αναζητά τα πρόσωπα που τον σημάδεψαν, ομολογεί τις αντιφάσεις που τον βασάνιζαν και οδηγεί τον θεατή να ανακαλύψει την αλήθεια, ενώνοντας τα κομμάτια ενός πάζλ που ακόμα ψάχνει μια λύση.
Στοιχεία παράστασης
Διασκευή : Γιάννης Σολδάτος – Αγγελική Καρυστινού
Δραματουργική επεξεργασία -σκηνοθεσία: Αγγελική Καρυστινού
Σκηνικά- Κοστούμια: Γιώργος Λυντζέρης
Βοηθός σκηνοθέτη: Κατερίνα Αγγελίτσα
Φωτισμοί: Σεμίνα Παπαλεξανδροπούλου
Βίντεο: Σπύρος Παπαρούλιας
Φωτογραφίες : Κική Παπαδοπούλου
Φωτογραφίες παράστασης: Ελπίδα Μουμουλίδου
Κομμώσεις : Thetramp
Μακιγιάζ: Εύα Κωνσταντινίδου
Ερμηνεύει ο Ένκε Φεζολλάρι
Πληροφορίες
Σάββατο και Κυριακή στις 21:00
Από 5 Οκτωβρίου
Τιμές εισιτηρίων:
Γενική είσοδος: 12 Ευρώ
10 Ευρώ για άτομα άνω των 65
8 ευρώ φοιτητικό
5 ευρώ ανέργων, ΣΕΗ, φοιτητών δραματικών σχολών
Θέατρο Φούρνος: Μαυρομιχάλη 168, Αθήνα 114 72
Τηλέφωνο: 21 0646 0748
Έγραψαν για την παράσταση
….Αυτόν τον αιρετικό, μυστήριο τύπο λοιπόν, ενσαρκώνει ένας άλλος “αιρετικός”, που αυτή τη φορά δεν σκηνοθετεί ο ίδιος, αλλά αφήνει μια γυναίκα να το κάνει για αυτόν, την Αγγελική Καρυστινού. Και το κάνει τόσο καλά, που για μια ώρα και κάτι δεν είμαστε στο θέτρο Αργώ, αλλά στην παραλία της Όστια, κοντά στη Ρώμη, εκεί όπου βρέθηκε δολοφονημένος ο σπουδαίος αυτός δημιουργός!
Η παράσταση είναι βαθύτατα ψυχαναλυτική, μα και ταυτόχρονα πολιτική και απόλυτα σύγχρονη. Ο ίδιος ο Παζολίνι είναι σύγχρονος, η αφήγηση του “υποπρολεταριάτου” , από το οποίο και εμπνεύστηκε, αναδεικνύεται μέσα από ένα συναρπαστικό μονόλογο του Ένκε Φεζολλάρι, ο οποίος υποδύεται ουσιαστικά το δολοφονημένο κορμί του Πιερ Πάολο.
Κατιούσα / Μαρία Παρέντη
…Η σκηνοθεσία και δραματουργική προσέγγιση της Αγγελικής Καρυστινού πατά εύστοχα πάνω σε αυτήν την εμμονική πολυεδρικότητα που χαρακτήριζε τον Παζολίνι, με έντονα τα στοιχεία της ποιητικής: η παράθεση, η υφολογική νοθογένεια ανάμεσα στο σοβαρό και μη, οι διατομές/διαχωρισμοί και οι αναμίξεις μεταξύ των επικοινωνιακών κωδίκων αποτελούν έντονα στοιχεία της παράστασης που διατηρεί όμως μια εντυπωσιακή συνοχή.
Ο Ένκε Φεζολλάρι σε μια χειμαρρώδη ερμηνεία δίνει έμφαση στην απομυθοποιητική επιθετικότητα του Παζολίνι απέναντι στους θεσμούς, προβάλλει την αισθαντική ανησυχία του ποιητή, με μια δυνατή εκφραστική δύναμη που ενδυναμώνει το μυστήριο γύρω από το πρόσωπο του, που δεν κατάφερε να αποκωδικοποιήσει η λογική. Η ερμηνεία του δε βασίζεται όμως, στην εγκεφαλική γραμμή των αισθήσεων, τον κανονικό ρυθμό της εγκεφαλικής γραφής: αναπηδά, αναζητά αιχμές θυμού, ξαναπέφτει στην τρυφερότητα της νοσταλγίας, κατρακυλά στη νεύρωση, αφυπνίζεται με τη φλόγα της ουτοπίας, αναδημιουργεί τον δημιουργικό της οίστρο μέσα σε μια αγωνιώδη προσπάθεια να προλάβει.
/ my theatro.gr
…..Με δραματικό πιο συγκεκριμένα βάθος, αλλά και με αποκρυπτογραφική, πνευματώδη και παράλληλα πικρή ευγλωττία, με συνεχώς διαφοροποιούμενες αποχρώσεις του λόγου του,η ερμηνεία του πάλλεται από βάθος, φιλοσοφία και συνέπεια. Με προσεκτική μάλιστα και καλοδουλεμένη άρθρωση, απόλυτα εστιασμένος στις επιταγές του ρόλου του, ο Ένκε Φεζολλάρι έχει μια αδιαφιλονίκητη δυναμική και στιβαρή παρουσία σε λόγο και κίνηση.
Η σκηνοθεσία ενός θεατρικού μονολόγου δεν αποτελεί αναμφίβολα μία εύκολη υπόθεση. Κι όμως η Αγγελικής Καρυστινού τα κατάφερε περίφημα. Φώτισε ως εκ τούτου, εξαίσια τις άγνωστες πτυχές της ζωής του μεγάλου Ιταλού δημιουργού, προσεγγίζοντας παράλληλα με έξυπνο χιούμορ στιγμιότυπα που σε φυσιολογικές συνθήκες θα βάραιναν τον θεατή και θα του προκαλούσαν μια σχετική αμηχανία. / Κριτική: Eυθύμιος Ιωαννίδης/ stellasview