ΑΡΕΤΗ, ΤΟΛΜΗ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
- Ημερομηνία: Πέμπτη, 05/11/2015 15:30
Ο Βαγγέλης Λάσκαρης σκηνοθετεί στο Vault τη μαύρη κωμωδία του David Gieselmannn, τον MR. KOLPERT.
Τι είναι ο Mr. Kolpert;
Ο «Mr. Kolpert» γράφτηκε το 1999 στη Γερμανία από τον David Gieselmannn, μόνιμο συνεργάτη της Schaubuhne του Βερολίνου, έκανε όμως πρεμιέρα στο Royal Court Theatre του Λονδίνου κι από τότε έχει ταξιδέψει στις σκηνές όλου του κόσμου. Tην μετάφραση στα ελληνικά έκανε ο Γιώργος Δεπάστας. Το έργο ξεκινάει με μια σαφή αναφορά στο «Rope» του Alfred Hitchcock και στο «Ποιος φοβάται την Βιρτζίνια Γουλφ» του Albee αφού ένα ζευγάρι, ο Ραλφ και η Σάρα, δέχονται επίσκεψη από ένα άλλο ζευγάρι, τον Μπάστιαν και την Έντιτ. Στη μέση του σπιτιού δεσπόζει ένα μπαούλο. Αμέσως χωρίς δισταγμό οι οικοδεσπότες ανακοινώνουν πως ο Κύριος Κολπερτ, ο συνάδελφος της Σάρας και της Έντιτ, είναι νεκρός και το πτώμα του βρίσκεται μέσα στο μπαούλο. Με τις επιρροές του Ταραντίνο να διατρέχουν όλη την πλοκή του έργου οι ήρωες οδηγούνται στα άκρα, προσπαθώντας να καλύψουν τα κενά που δημιουργεί η αστική ανία και η συναισθηματική αποχαύνωση.
Ποιο είναι το κεντρικό θέμα αυτής της περίεργης κωμωδίας;
Ο άνθρωπος, η βία, η ελευθερία, τα όρια τους και η απεικόνισή τους στο θέατρο, στον κινηματογράφο και στην τέχνη.
Συνδυάζει στοιχεία Χίτσκοκ, Άλμπυ, Ταραντίνο λοιπόν. Διαφορετικά ρεύματα και τάσεις... Πώς τα χρησιμοποιείς στην παράσταση;
Προσπάθησα να βρω τη μήτρα των τριών που δεν είναι άλλη από τον γερμανικό εξπρεσιονισμό. Σε αυτό με βοήθησε πολύ ο δάσκαλός μου, ο Δημήτρης Κακριδάς. Η ιστορία αυτή λοιπόν που ξεκίνησε από σκηνοθέτες όπως ο Φριτς Λανγκ, ο Ρόμπερτ Σιόντμακ και ο Μάικλ Κερτίζ τη δεκαετία του 1930, κατέληξε στο «Fight Club» του Φίντσερ και το «Pulp Fiction» του Ταραντίνο. Εκεί λοιπόν βρήκα τη βάση μου κι όλα μετά έγιναν πιο απλά.
Γιατί το διάλεξες αυτό το έργο;
Αυτό με τις επιλογές στη ζωή μου είναι λίγο ασαφές. Δεν ξέρω αν διαλέγουμε. Είμαι από αυτούς πάντως που θέλω να αφήνομαι στη ζωή να με οδηγεί από μόνη της. Έχει μια δική της σοφία η ζωή. Έχω κάνει τρία έργα ως τώρα, τα διάλεξαν και τα τρία για μένα άλλοι που με ξέρουν και με αγαπούν, το «Jack n Jill» το διάλεξε ο Κώστας Μπάρας, το «Nord-Ost» o Φώτης Κουτρουβίδης φίλος και συνάδελφος και το «Μr Kolpert» o Δημήτρης Κάτσης που παίζει και στην παράσταση. Aυτοί ξέρουν καλύτερα.
Πώς χειρίζεσαι τη βία του έργου;
Από τεχνικής πλευράς είχαμε τη βοήθεια του Δαμιανού Νικολαΐδη που έστησε και μας μετέδωσε την τεχνογνωσία για τις σκηνές μάχης. Από εκεί και πέρα νομίζω πως πρέπει να αφήσεις τη βία του έργου να ξεχυθεί. Ανοίγεις τη βρύση, βάζεις από κάτω το ποτήρι και το κοιτάς να γεμίζει και μετά να ξεχειλίζει και δεν την κλείνεις ποτέ. Δεν κλείνει αυτή η βρύση έτσι κι ανοίξει. Νομίζω πως εάν περάσει ο άνθρωπος ένα όριο μετά δεν υπάρχει επιστροφή.
Τι οδηγεί τους ήρωες σε αδιέξοδο, τελικά καταφέρνουν να ξεφύγουν;
Όχι, δεν τα καταφέρνουν, δεν σώζεται ο σύγχρονος άνθρωπος, ακόμα κι αν θέλει να σωθεί.
Ποιος είναι τελικά ο δρόμος να απαλλαγείς από όσα σε καταπιέζουν;
Αρετή, τόλμη κι επανάσταση.
Είσαι νέος σκηνοθέτης. Πώς βλέπεις τα πράγματα στο θέατρο σήμερα δεδομένων των συνθηκών.
Βλέπω πολλούς συναδέλφους να κάνουν καταπληκτικά πράγματα, ζηλεύω πολλές δουλειές. Τους θαυμάζω για ό,τι κάνουν και για το πείσμα τους. Νιώθω αμέριστο σεβασμό σε όποιον κάνει θέατρο, πιστεύει σε αυτό και προσπαθεί να ζήσει από αυτό. Η Αθήνα είναι γεμάτη με μικρές σκηνές που πάνω τους και πίσω τους βρίσκονται μικροί ήρωες, που θα μεγαλώσουν μόνο από εσάς που διαβάζετε τώρα αυτές τις γραμμές. Να βλέπει ο κόσμος θέατρο. Γίνονται τόσα πολλά πράγματα και όλοι θα βρουν κάτι που να τους ερεθίσει και να τους ταιριάξει. Βλέπετε θέατρο κάνει καλό.
Τι άλλο θα κάνεις το χειμώνα;
Θα συνεχίσει το «Nord-Ost, μέρες που ξεχάστηκαν», του Τοrsten Buchsteiner στο Αγγέλων Βήμα για δύο ακόμη παραστάσεις 9, 10 Νοεμβρίου και μετά σε περιοδεία σε Πρέβεζα 20/11, Γιάννενα 21, 22/11, Λάρισα 28,29/11, Καρδίτσα 30/11, 1/12. Επίσης στις 28 Δεκεμβρίου ξανά στο Αγγέλων Βήμα είναι προγραμματισμένη η πρεμιέρα του έργου «Τα 4 τετραγωνικά» της Άρτεμις Μουστακλίδου στα πλαίσια του Φεστιβάλ διαρκείας Ελληνικού Έργου του 21ου αιώνα.