ΑΛΗΘΙΝΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΤΗ ΣΚΗΝΗ
- Ημερομηνία: Πέμπτη, 26/05/2016 12:30
Αυτές οι μικρές τραγωδίες φωτίζονται απροσδόκητα και αποκαλύπτουν όχι μόνο τον προσωπικό πόνο, αλλά κι ένα ευρύτερο ιστορικό και κοινωνικό περιβάλλον. Στο θέατρο του Νέου Κόσμου η ομάδα Killing The Fly παρουσιάζει ιστορία της Αγγελικής Ματθαίου, μιας προσφυγοπούλας από τις Νέες Φώκαιες της Σμύρνης, η οποία αφού αιχμαλωτίστηκε στην Ανατολή για χρόνια, κατάφερε να φτάσει τελικά ορφανή στην Ελλάδα και να συναντήσει την αδελφή της, που διασώθηκε από τη σφαγή. Τη μαρτυρία αυτή κατέγραψε η ίδια, λίγο πριν το θάνατό της, στο γράμμα που δημοσίευσε στις εφημερίδες το 1995.
Ένα μαύρο κεφάλαιο της ελληνικής ιστορίας και η προσωπική τραγωδία μιας δυνατής γυναίκας που πάλεψε για τη ζωή της σε πείσμα των δύσκολων καιρών που έζησε, διαχειρίζονται οι τρεις ηθοποιοί της ομάδας (Κατερίνα Δαμβόγλου, Robin Beer, Γιάννης Κουκουράκης) με απλά μέσα – κουκλοθέατρο, τη μιμική και σωματικού θεάτρου, σε μια παράσταση όπου η συλλογική μνήμη συναντάει την προσωπική αφήγηση.
Δύο νέες συγγραφείς από την Κύπρο, η Ελένη Κοσμά και η Κορίνα Κονταξάκη, κατέγραψαν στο «Ποιο σώμα;» που παρουσιάζεται στο Αγγέλων Βήμα σε σκηνοθεσία Μενέλαου Καραντζά, την πραγματική ιστορία μιας γυναίκας που ήθελε να είναι άντρας. Αυτή η γυναίκα κάποτε, τις είχε προσεγγίσει και τους εμπιστεύτηκε το προσωπικό της ημερολόγιο, όπου περιγράφει το αδιέξοδο το να ζεις εγκλωβισμένος σε ένα σώμα που δεν αισθάνεσαι. Σήμερα η γυναίκα αυτή βρίσκεται σε στάδιο αλλαγής φύλου. Θέμα δύσβατο, που οι συγγραφείς αντιμετωπίζουν με ευαισθησία, ενώ ο σκηνοθέτης Μενέλαος Καρατζάς, κινούμενος ανάμεσα στον ρεαλισμό και σε ποιητικά ιντερμέδια, κατορθώνει να φωτίσει ποικιλοτρόπως, αποκαλύπτοντας τόσο την υπαρξιακή όσο και την κοινωνική διάσταση της « δυσφορίας του φύλου», όπως είναι ο επιστημονικός όρος αυτής της κατάστασης.
Η αληθινή ιστορία και οι μαρτυρίες της Rachel Corrie, μιας 23χρονης Αμερικανοεβραίας ακτιβίστριας, που έχασε τη ζωή της στη Λωρίδα της Γάζας το 2003 , γίνονται παράσταση από την Mάνια Παπαδημητρίου στο Θέατρο Παραμυθίας. Η νεαρή κοπέλα που ταξίδεψε από τις ΗΠΑ στη Λωρίδα της Γάζας τον Ιανουάριο του 2003, για να συμμετάσχει στη δράση της οργάνωσης μη βίαιου ακτιβισμού ISM (International Solidarity Movement), καταπλακώθηκε από μπουλντόζα του ισραηλινού στρατού στην προσπάθειά της να αποτρέψει την κατεδάφιση του σπιτιού μιας οικογένειας Παλαιστινίων.
Μετά το θάνατό της, οι γονείς της δημοσίευσαν στο διαδίκτυο μέρος των ημερολογίων και των e-mail που έστελνε σε φίλους και στη μητέρα της. Ανάμεσα σ' αυτούς που τα διάβασαν ήταν κι ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Alan Rickman, ο οποίος θέλησε να τα δραματοποιήσει. Μαζί με την Katharine Viner, δημοσιογράφο της εφημερίδας "The Guardian", επιμελήθηκαν τα κείμενα που τους εμπιστεύθηκαν οι γονείς της, συνθέτοντας ένα έξοχο θεατρικό μονόλογο. Η πολιτική σκέψη και η αθώα ματιά αυτού του κοριτσιού αποτυπώνουν τη φρίκη του πολέμου με έναν τρόπο που συγκινεί και ταυτόχρονα προβληματίζει.
Πραγματικές ομολογίες ανθρώπων που βίωσαν την εξορία στη Χίο, στο Τρίκερι, στη Γυάρο, στην Ικαρία και στο κολαστήριο της Μακρονήσου αφηγείται η παράσταση της Μ. Μπαρούτα που παρουσιάζεται στον Τεχνοχώρο Φάμπρικα. Η στάση του καθενός από αυτούς του μικρούς ήρωες στην εξορία ξεχωριστή, μια στάση ολόκληρης ζωής. Ένα έργο επίκαιρο, ρεαλιστικό και αλληλένδετο με τη σημερινή κρίση αξιών.
Η Ηλιάνα Μαυρομάτη σκηνοθέτησε και ερμήνευσε στη Σκηνή Black Box του Επί Κολωνώ την «Αθηνά Χατζηεσμέρ, ετών 17» ένα κείμενο της Θαλασσιάς Αντωνοπούλου, εμπνευσμένο από της ζωής της Εσμερίδου, μιας νεαρής αγωνίστριας της ΕΠΟΝ που πάλεψε μαζί με χιλιάδες νέους για μια ελεύθερη από τους φασίστες κατακτητές Ελλάδα και μια πιο δίκαιη κοινωνία. Στις 2 Οκτωβρίου 1944, στα 17 της χρόνια, και, αφού βασανίστηκε για να καταδώσει τους συναγωνιστές της, εκτελέστηκε από τους Γερμανούς στο σκοπευτήριο της Καισαριανής, λίγες μέρες πριν την αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων από την Αθήνα. Με συνοδεία ζωντανής μουσικής και αφήγηση, η νεαρή ηθοποιός μαζί με τους συνεργάτες της έστησε μια παράσταση-που ολοκληρώθηκε πριν λίγες μέρες- γεμάτη ανθρωπιά με πολύ καλές ερμηνείες.