«ΧΑΡΙΚΛΕΙΑ ΚΑΒΑΦΗ» | ΚΡΙΤΙΚΗ
- Ημερομηνία: Τρίτη, 04/10/2022 12:09
Λίγα πράγματα γνωρίζουμε για την Χαρίκλεια Καβάφη, μάνα του Αλεξανδρινού ποιητή Κωνσταντίνου Καβάφη. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Νιχώρι του Βοσπόρου και σε ηλικία 14 ετών παντρεύτηκε τον 36χρονο έμπορο Πέτρο – Ιωάννη Καβάφη.
Η ζωή της ένα διαρκές φευγιό μεταξύ Κωνσταντινούπολης, Αγγλίας και Αλεξάνδρειας. Από νεαρή Ανατολίτισσα μεταμορφώθηκε σε κοσμογυρισμένη κυρία με αγγλικά, γαλλικά και ζωγραφική. Απέκτησε εννέα παιδιά αλλά επέζησαν τα εφτά. Η Ελενίτσα της, η μονάκριβη κόρη της, «έφυγε» γρήγορα από την αγκαλιά της. Ο καημός της μεγάλος -και για αυτό έντυνε, κάπου-κάπου, με κοριτσίστικα ρουχαλάκια τον μικρό της Κωνσταντίνο. Άφησε την τελευταία της πνοή στην Αλεξάνδρεια, στο σπίτι της οδού Ραμλίου.
Η «Καβάφαινα» ήταν μια γυναίκα γεμάτη δύναμη, τρυφερότητα και αγάπη, μια προσωπικότητα πολύ μπροστά από την εποχή της. Μόνη της έγνοια, τα βλαστάρια της. Είχε καταλάβει από νωρίς τη διαφορετική φύση του Κωνσταντίνου της -και κάποιες φορές κατηγορούσε τον εαυτό της. Όμως, τον λάτρευε, ήταν το στερνοπούλι της και επιθυμούσε μόνο να είναι γερός και πραγματικά ευτυχισμένος με τις επιλογές του.
Αγαπούσε και τον Πετρή της, τον σύζυγό της. Κάθε μέρα του μιλούσε, τον κανάκευε, του διάλεγε ρούχα σαν να ήταν εκεί… Κάθε μέρα, η ίδια αγαπημένη ρουτίνα, σαν να ήταν δίπλα της.
Ο μονόλογος «ΧΑΡΙΚΛΕΙΑ ΚΑΒΑΦΗ», που παρουσιάζεται για δεύτερη χρονιά στον Πολυχώρο «VAULT», είναι ένα αποκύημα μυθοπλασίας, βασισμένο σε αληθινά γεγονότα. Ο Κοραής Δαμάτης έπλασε ένα κείμενο γεμάτο εικόνες, αρώματα και αναμνήσεις, σκηνοθετημένο με φινέτσα και λεπτές αποχρώσεις.
Η Ασπασία Κράλλη γίνεται η μάνα του Καβάφη. Υφαίνει με αξιοζήλευτο μεράκι και βαθιά θεατρική γνώση κάθε πτυχή της ηρωίδας της. Φορώντας το υπέροχο κοστούμι των Παύλου Ιωάννου – Νότας Μπενετάτου, μας μεταφέρει, με ειλικρινή ματιά, σε μια αλλοτινή εποχή. Την τελευταία μέρα της ζωής της αναπολεί γλυκά το παρελθόν. Θυμάται τα καλά μα και τα άσχημα. Θυμάται το στεφάνι της. Θυμάται τα καμάρια της - και κυρίως τον Κωνσταντίνο. Θυμάται τις τραγικές απώλειες που τη σημάδεψαν. Θυμάται τα όμορφα ταξίδια της. Θυμάται τις κρίσιμες πολιτικές εξελίξεις της πατρίδας της. Θυμάται την οικονομική πτώση της οικογένειας. Θυμάται τις συνταγές μαγειρικής της -έναν μικρό θησαυρό, κρυμμένο σε ένα τόσο δα μικρό τετραδιάκι με μαύρο εξώφυλλο και στολισμένο με λουλουδάκια. Και όταν τις αφηγείται στο κοινό, το πρόσωπό της λάμπει και όλος ο χώρος μοσχοβολά αρώματα και γεύσεις. Η ατόφια παρουσία της κ. Κράλλη με την πλούσια σκηνική της διαφάνεια και την πλαστική της εσωτερικότητα, κατάφερε σε εβδομήντα λεπτά να φωτίσει μια ολόκληρη εποχή. Δε θα ξεχάσω τις λεπτεπίλεπτες κινήσεις των χεριών της και την αφοπλιστική της άνεση μέσα στο ρομαντικά διαμορφωμένο σκηνικό του Παύλου Ιωάννου. Και όταν τα φώτα του Κοραή Δαμάτη πέφτουν πάνω της, το συναίσθημα ξεχυλίζει ακόμα περισσότερο.
Μεθυστικά τα λόγια της Χαρίκλειας Καβάφη, σοφά ζυγισμένα όπως οι δοσολογίες στις συνταγές της. Και η ζωή της ένα απαλό αεράκι. Ένας μονόλογος κόσμημα!