ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ: ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗ ΝΑΠΟΛΗ. ΘΑΡΡΟΣ Ή ΑΛΗΘΕΙΑ;
- Ημερομηνία: Τρίτη, 28/09/2021 22:07
Eίχα την τύχη να βρεθώ στη Νάπολη για ένα καλλιτεχνικό residency. Πολλά μπορώ να σας γράψω, για όσα είδα και έκανα εκεί, αλλά έχω ξεχωρίσει μια στιγμή.
Η πρώτη μέρα αυτής της συνάντησης, όπως συνήθως συμβαίνει σε αυτά τα πράγματα, αφιερώθηκε στο να γνωριστούμε. Ήμασταν 13 καλλιτέχνες του θεάτρου, πεινασμένοι από τον χειμώνα που χάσαμε, έτοιμοι να αποδείξουμε και να δείξουμε, το όραμα μας, το ταλέντο μας και άλλα τέτοια... Πήγα κι εγώ με τις περγαμηνές και τις παραγωγές μου, φόρεσα τα καλά μου για την «πρώτη μέρα στο σχολείο» - που με την ίδια αγωνία βιώνω 4-6 φορές τον χρόνο, κάθε φορά που αρχίζω μια συνεργασία… -, έφτιαξα το powerpoint μου και έκανα πρόβα στον καθρέφτη του ξενοδοχείου τα αυθόρμητα αστεία που θα πω. Θα τους αρέσω; Θα τα πω καλά; Θα θέλουν να δουλέψουν μαζί μου; ...
Έλα όμως, που ο Λεονάρντο, ένας καλλιτέχνης από τη Σαρδηνία, είχε άλλα σχέδια. Είχε ετοιμάσει ένα παιχνίδι γνωριμίας και μας ζήτησε να παίξουμε «Θάρρος ή Αλήθεια». Κι επειδή αλήθεια δε λέω, αλλά θάρρος μπορώ να προσποιηθώ ότι έχω, βρέθηκα να παίζω πρωί-πρωί κυνηγητό πάνω στη σκηνή του φιλόξενου «Nuovo Teatro Sanita».
Τότε, έγινε το κακό, και βρέθηκα στο πάτωμα. Σκόνταψα, και έπεσα. Πάνω στο φθαρμένο ξύλο, εγώ και τα πτυχία μου, η Αμερική, η Ελλάδα, τα φεστιβάλ που έχω πάει, συνεργασίες διεθνείς, τα 15 χρόνια στο θέατρο. Όλα στο πάτωμα μαζί μου. Και ήταν τέτοια η ντροπή μου, που όταν σηκώθηκα ήμουνα μόνη. Γιατί όταν χτυπάς τη μούρη σου στο πάτωμα, οι προσδοκίες για την καλή εντύπωση, που θα έκανες, και όλα τα παραπάνω γίνονται αέρας. Κι έτσι, όταν σηκώνεσαι, μπροστά στα φοβισμένα μάτια των άλλων που ανησυχούν για σένα, δεν προλαβαίνεις να μαζέψεις και πολλά από χάμω.
Οι επόμενες μέρες, ήταν από τις πιο παραγωγικές και δημιουργικές που έχω ζήσει ως σκηνοθέτης, και είμαι σίγουρη ότι οι ιδέες και οι συνεργασίες που γεννήθηκαν αυτήν την εβδομάδα θα με ακολουθήσουν για καιρό.
Τις τελευταίες μέρες, αναρωτιέμαι, αν αυτή η εβδομάδα εντατικών προβών και θεατρικών εξερευνήσεων, θα είχε πάει τόσο καλά για μένα αν δεν είχα πέσει εκείνη την πρώτη μέρα. Είναι μεγάλη ευλογία να αποτυγχάνεις πρώτος, και γρήγορα. Υπάρχει ελευθερία στην (θεατρική) αποτυχία, μην το γελάς!
Τους τελευταίους μήνες, έχω αρχίσει να διδάσκω θέατρο. Είναι μια πολύτιμη εμπειρία που μου έχει χαρίσει ένα ακόμα επίπεδο σκέψης. Σκεφτόμουνα, λοιπόν, ότι αύριο-μεθαύριο θα πω στους μαθητές μου: «Όταν πέσεις να σηκωθείς. Αλλά να πέσεις πρώτος. Να πέσεις όσο πιο νωρίς, πιο δυνατά, πιο φωναχτά. Άμα χτυπήσεις, βάλε τα κλάματα, αλλά να σηκωθείς. Άμα πονέσεις, ακόμα καλύτερα. Άμα ντραπείς, είσαι στον δρόμο τον σωστό. Αν αποτύχεις πρώτος, είσαι ελεύθερος».
Η Λητώ Τριανταφυλλίδου διδάσκει υποκριτική στο τΖΕΝεράλε Acting Studio του Μιχάλη Συριόπουλου.
Για περισσότερες πληροφορίες: Τηλ.: +30 2105232519 / Email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.