ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΩΝ - ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ: 60 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟΠΕΙΡΕΣ
- Ημερομηνία: Κυριακή, 23/08/2015 18:22
Καθρέφτισε την παράλληλη κοινωνικοπολιτική ιστορία της χώρας κι έζησε θυελλώδεις σχέσεις με το κοινό. Μια κλεινόταν στον εαυτό του, μια άνθιζε σαν λουλούδι. Μια, ζούσε παραληρήματα ενθουσιασμού, μια δεχόταν ανελέητα γιουχαρίσματα.
Στην Επιδαύρια ΝΟΡΜΑ του '60, η ευτυχισμένη Κάλλας βγαίνει 10 φορές στην υπόκλιση!
Στη ΜΗΔΕΙΑ του Βασίλιεφ το '08, η αργολική «αρένα», κραυγάζει «ου ... ου!» και «αίσχος»!
Από το 1955, αθηναϊκό κοινό και καλλιτέχνες, συντονίζονται με τον δυτικό καλλιτεχνικό πειραματισμό. Έκτοτε, τα ερεθίσματα του Φεστιβάλ, χτυπούν σαν Εγκέλαδος την αθηναϊκή επαρχία της τέχνης...
Πότε τολμηρό και κοσμοπολίτικο, πότε συντηρητικό και καθωσπρέπει, δίχασε το κοινό με ποδοσφαιρικούς όρους.
Το '59, οι μισοί θεατές του Αριστοφανικού ΟΡΝΙΘΕΣ των Κουν - Χατζιδάκι - Τσαρούχη, φώναζαν «σκανδαλώδες, βλάσφημο, βέβηλο!» κι οι υπόλοιποι δήλωναν ότι, επιτέλους απήλαυσαν αρχαίο κείμενο «αναζωογονημένο, σπαρταριστό, μεθυστικό!».
Η μάχη μοντέρνου-κατεστημένου είχε ξεκινήσει.
Η Δικτατορία, όμως, αποστραγγίζει το Φεστιβάλ, το μαραζώνει, το καταθλίβει κι αυτό, μέσα στ' άλλα. Ο καλλιτεχνικός μεταπολιτευτικός πληθωρισμός, σταδιακά οδηγεί σε χάσιμο της μπάλας, μπλέξιμο ασύμβατων θεαμάτων, αποθέωση της κοσμικότητας.
Οι ανάγκες του νέου αιώνα, επαναφέρουν το ζήτημα μιας εκ νέου αναζήτησης πρωτοποριακού εναλλακτικού ρεπερτορίου.
Από τους Παξινού - Μινωτή - Συνοδινού, στους αστέρες του Χόλυγουντ (Χωκ, Μίρεν, Σπέισι).
Από Βολανάκη σε Κακλέα.
Από Παβαρότι, σε Νταλάρα.
Σκυτάλη, που πέφτει τυχαία (!), στα χέρια του κάθε επόμενου.
60 χρόνια απόπειρες...
Real news 23.8.2015