ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΤΙΜΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ
- Ημερομηνία: Κυριακή, 23/08/2015 17:56
Τα καλοκαίρια είναι άτιμα, σε εξοντώνουν μέχρι να πεις Ιούλιος. Έτσι δε ζητάω πολλά - το να διασχίσεις ιουλιοαύγουστους, μ’ όλα τα δάχτυλα στη θέση τους, συνιστά ήδη θρίαμβο. Φέτος, αγάπησα την κατακουρασμένη (σε κάμελ τρόφυ εφημερία κρατικού νοσοκομείου) οφθαλμίατρο, που έδωσε τρία αυτοκόλλητα Πέπα στη Β. που έκλαιγε απαρηγόρητη.
Πάγωσα με το πακέτο μάρμαρο / συντριβάνι /ξανθιές ρέπλικες, στο σικ ιδιωτικό πολυιατρείο, που μύριζε απανθρωπίλα και ευρώπουλα.
Μου άρεσε που είδα τη Ν. και κάναμε βλακείες, μου άρεσε που ο Α. μου αγόρασε μια σωτήρια κρέμα μούρης, για δώρο γενεθλίων (που δεν είχα...), μου άρεσε που ο κύριος Χρήστος βάζει πάντα ένα έξτρα λουκάνικο "για την όρεξη", μαζί με τα υπόλοιπα χασαποψώνια.
Θύμωσα που τα κοριτσάκια μεγαλώνουν και οι μπαμπάδες μικραίνουν, θύμωσα που δεν μπορούσα ν’ αγοράσω τη μαμά πίσω με τα 420 όριο ανάληψης την εβδομάδα.
Θύμωσα που ήθελα να χαρίσω στον Γ. διακοπές, δίπλα σ’ έναν γνωστό του γκρεμό και πάλι δεν είχα μετρητά. Καραθύμωσα και με την Παναγίτσα που δεν έκανε το θαύμα της, αλλά μετάνιωσα και ζήτησα μεγάλη συγνώμη.
Τα έβαλα και με τους Διαφωτιστές που τα ’καναν μαντάρα, αλλά με είχε χτυπήσει ντάλα ήλιος και με λίγη σκιά ηρέμησα.
Αλλά, γενικώς, μου άρεσε που ξαναήρθε το καλοκαίρι κι εγώ ήμουν κάπου εκεί.
Γλυκερία Μπασδέκη
Φωτογραφία Πάνος Μιχαήλ/LIFO