Ο ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΦΑΣΟΥΛΗΣ ΓΡΑΦΕΙ ΣΤΟ ONLYTHEATER
- Ημερομηνία: Πέμπτη, 02/06/2016 14:57
Η πρώτη δουλειά ήταν στην «Άλκηστη» του Ευριπίδη σε σκηνοθεσία Τάκη Μουζενίδη, με την Ελένη Χατζηαργύρη και τον Στέλιο Βόκοβιτς. Μόλις είχα τελειώσει τη σχολή του Εθνικού και ο Μουζενίδης με είχε πάρει για το ρόλο του Εύμηλου.
Είχα κι έναν μικρό μονόλογο, όποτε ήμουν πανευτυχής που ξεκινούσα την καριέρα μου με έναν μονόλογο στην Επίδαυρο.
Κάναμε πρόβες στο Εθνικό, που μου ήταν οικείος ο χώρος. Μάλιστα, στην παράσταση, έπαιζε και η Άννα Παναγιωτόπουλου, φίλη από τότε αγαπημένη κι έκανε τη μικρή μου αδερφή. Όλα -κατά τη γνώμη μου πάντα- πήγαιναν μια χαρά. Κατά τη γνώμη μου πάντα…
«Πάρε λεωφορείο Αθήνα»
Ώσπου ήρθε η ώρα να πάμε στην Επίδαυρο. Ήταν όλα μαγικά… Αρχίζει λοιπόν, η πρόβα και έρχεται η σειρά μου… Ανοίγω το στόμα μου να μιλήσω, δεν είχα φωνή, το ξανανοίγω, πάλι τα ίδια… Δεν θυμάμαι ούτε λόγια, ούτε τίποτα. Με είχε καταπιεί ο χώρος.
Ακούω τότε τον Μουζενίδη να λέει από τις κερκίδες: «Πάρε λεωφορείο Αθήνα»- γιατί μίλαγε συγκοπτόμενα.
Η Χατζηαργύρη του λέει: ‘"Ας κάνουμε ένα διάλειμμα, Τάκη, έχει τρακ το παιδί".
Τελικά, μετά το διάλειμμα, δεν ξέρω πώς και γιατί, τα είπα τελικά. Αλλά αυτή την ψυχρολουσία, δεν θα τη ξεχάσω ποτέ.
Μετά, στην παράσταση, δεν ευτυχώς δεν ξανασυνέβη το ίδιο.
Όμως αυτή η φράση με έχει σφραγίσει. Τη βλέπω και στον ύπνο μου μερικές φορές.
Και στο θέατρο, όταν κάτι στην παράσταση δεν πάει καλά, ακόμα λέω από μέσα μου: «Πάρε λεωφορείο Αθήνα»…
ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΦΑΣΟΥΛΗΣ