ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΑΠΟ ΕΠΑΡΧΙΑ
- Ημερομηνία: Πέμπτη, 22/10/2015 14:07
Μας προσκαλούν στα Μέγαρα και στα βερνισάζ. Κάθε μέρα συναυλίες και πρεμιέρες στο ίνμποξ. ’Εχει και φορτωμένα δευτερότριτα με πορείες στο Σύνταγμα. Έχει σινεμάδες, έχει θέατρα, έχει πολιτισμό σε καιρό κρίσης, ποιητικές βραδιές, βραβεύσεις πολλά υποσχόμενων - να τρέχεις από αρτ καφέ σε αρτ καφέ και πάλι απολίτιστος να μένεις. Να πλέκεις κασκολάκι για ακακίες και πάλι να πονάνε τα λαιμάκια τους.
Τόσα ιβέντς κι εμείς να αδυνατούμε. Να μένουμε επαρχία. Να είμαστε σμολ τάουν γκερλς. Πόσο να τρέξει το κτελ; Πόσο νωρίς να βγάλεις οικονομικό της ράιαν; Πού να στριμώξεις τη χουνταλογούνα στο βαλιτσάκι για πικ-νικ λιλιπούπολης; Διαβάζουμε περίλυπες τις κριτικές, χαζεύουμε φωτό -ω,λα,λα - βρόντος όλα.
- Κάτσε να κλάψεις χωριάτα πάνω στα ερείπια της πολιτισμικής σου ενημερότητας.
– Χύσε μαύρο δάκρυ για την πρεμιέρα που ποτέ δε θα ξαναπρεμιερίσει
- Πλέξε στεφάνια για τους λαουρεάτι που ποτέ δε θα στεφανώσεις λάιβ.
Τόσα γύρω μας γυρίζουν κι εμείς καρφωμένες στην καρέκλα της ντιζέζ, ποτέ στα μεγάλα πάλκα.
Ποτέ δε θα σε δούμε βιζαβί στη στέγη λατρεία βιρτουόζε του γαλλικού κόρνου-ωιμέ!
Ποτέ δε θα σ’ αγγίξουμε πρωτοπαλίκαρο της σαουμπίνε-φευ!
Κιτρινίζουν τα τρισήμισυ αστεράκια απ’ το Αθηνόραμα. Κιτρινίζουμε κι εμείς. Στέλνουμε καμμιά μεγάλη παραγγελία στην Πολιτεία για ξεκάρφωμα. Ποστάρουμε τον Αστακό του Λάνθιμου, ότι τάχα τον είδαμε. Ξανακατεβάζουμε τα σκουπίδια, έχουμε άνεση χρόνου εδώ στο χωριό.
Κάποια στιγμή, βέβαια, θα πάμε σ’ όλα. Κάποια άλλη στιγμή. Σε δέκα,είκοσι αιώνες από τώρα. Τότε που θα μετακινηθούν οι ήπειροι και θα κολλήσει η ντροπαλή κωμόπολη με την έμπειρη πρωτεύουσα -ένα σελοτέιπ μικρούλι θα περάσουν από πάνω μας, ίσα ίσα να μη φαίνεται το μοντάζ.