«ΜΕΤΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ· ΕΝΑ ΑΡΧΕΙΟ ΜΑΤΑΙΩΜΕΝΩΝ ΣΧΕΔΙΩΝ» | ΚΡΙΤΙΚΗ
- Ημερομηνία: Παρασκευή, 17/06/2022 13:57
Ματαιωμένα όνειρα, ματαιωμένες επιθυμίες, ματαιωμένα σχέδια, ματαιωμένες σχέσεις, ματαιωμένη, εντέλει, ζωή. Δε νοείται άνθρωπος χωρίς απραγματοποίητους πόθους. Όλες εκείνες οι μικρές και μεγάλες ματαιώσεις - αποτυχίες, σε προσωπικό και συλλογικό επίπεδο, όνειρα που παραμένουν «στον πάγο» και μας στοιχειώνουν, σε κάθε μας βήμα. Δε θα μάθουμε ποτέ πώς θα ήταν η ζωή μας αν…
Στο θέατρο «ΚΑΜΙΡΟΣ» παρουσιάζεται μία ιδιαίτερη συνθήκη, η οποία τοποθετείται στο παρόν και αφουγκράζεται τις αγωνίες όλων εκείνων των ανθρώπων, που απέτυχαν, αλλά δεν τα παράτησαν.
Το «ΜΕΤΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ· ΕΝΑ ΑΡΧΕΙΟ ΜΑΤΑΙΩΜΕΝΩΝ ΣΧΕΔΙΩΝ», σε ενδιαφέρουσα σκηνοθεσία του Παντελή Φλατσούση και δραματουργική επεξεργασία της Παναγιώτας Κωνσταντινάκου και Έλενας Τριανταφυλλοπούλου, αφορά στα όνειρα του παρελθόντος που υπήρξαν μόνο σαν σκέψη και μετά χάθηκαν.
Η πρωτότυπη σύλληψη του σκηνοθέτη εστιάζει σε μία ραδιοφωνική εκπομπή, που στήνεται εντελώς ρεαλιστικά και δημοκρατικά, καθώς συνδιαμορφώνεται με τη διαδραστική συμμετοχή του κοινού. Οι εκφωνητές - οικοδεσπότες επιλέγουν μουσικές σαν κανονικοί ραδιοφωνικοί παραγωγοί, διαβάζοντας ταυτόχρονα ένα δομημένο αρχείο ματαιωμένων γνωστών ιστορικών γεγονότων, αλλά και προσωπικών σχεδίων από ανθρώπους που απάντησαν σε ερωτηματολόγια, τα οποία στάλθηκαν πριν τις παραστάσεις. Κατά τη διάρκεια της live «εκπομπής», οι ηθοποιοί ζητούν από το κοινό να απαντήσει σε πραγματικό χρόνο, σε δέκα ερωτήσεις, μέσω των κινητών τους τηλεφώνων που είναι συνδεδεμένα σε ένα ειδικά διαμορφωμένο λογισμικό. Έτσι, διαμορφώνεται η δραματουργία της συγκεκριμένης συνθήκης και λειτουργεί, ψυχαναλυτικά για όλους.
Η Άλκηστις Πολυχρόνη και ο Γιώργος Κριθάρας είναι δύο νέοι ηθοποιοί με αφοπλιστική χημεία, άνεση και θεατρική πειθαρχία, που θα μπορούσαν να σκεφτούν το ενδεχόμενο μιας κανονικής ραδιοφωνικής εκπομπής μελλοντικά. Σίγουρα, θα είχαν μεγάλη επιτυχία στα ερτζιανά. Βιώνουν τις δικές τους ματαιώσεις με πάθος στον ραδιοθάλαμο, που έχει, ειδικά, διαμορφώσει, στη σκηνή του θεάτρου, ο Κωνσταντίνος Ζαμάνης.
Τα φώτα σχεδίασε ο Τζάνος Μάζης και το λογισμικό υλοποίησε ο Κωνσταντίνος Νησίδης.
Ο Παναγιώτης Μανουηλίδης μας διασκεδάζει, τόσο με τις μουσικές επιλογές, όσο και με τις πρωτότυπες συνθέσεις του.
Το «ΜΕΤΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ· ΕΝΑ ΑΡΧΕΙΟ ΜΑΤΑΙΩΜΕΝΩΝ ΣΧΕΔΙΩΝ» αφήνει το ξεχωριστό του στίγμα στην εκπνοή της σεζόν. Έχει φρεσκάδα αλλά και συγκίνηση και μας κάνει συμμέτοχους – συνένοχους των ευθυνών μας (;). Πολλοί διερωτώνται αν αυτό που μόλις είδαν είναι θέατρο και αν οι ηθοποιοί παίζουν κανονικά ή όχι. Κι αυτό είναι, ξεκάθαρα, η κατάκτηση της συγκεκριμένης παράστασης ή performance ή συνθήκης ή όπως θέλει ο καθένας να την αποκαλεί…