«ΕΞΙ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΧΟΡΟΥ ΣΕ ΕΞΙ ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ» | ΚΡΙΤΙΚΗ
- Ημερομηνία: Σάββατο, 22/11/2025 20:57
Όταν ο γκέι νεαρός δάσκαλος χορού Μάικλ Μινέτι προσλαμβάνεται από τη συνταξιούχο χήρα Λίλι Χάρισον για να της διδάξει έξι διαφορετικούς χορούς σε έξι εβδομάδες στο διαμέρισμά της στη Φλόριντα, ακολουθεί μια σύγκρουση προσωπικοτήτων.
Εκείνη είναι αυστηρή και δύσπιστη, σύζυγος ενός Βαπτιστή ιερέα στη Νότια Καρολίνα. Εκείνος είναι οξύθυμος, αυθάδης και χρησιμοποιεί άσεμνη γλώσσα ενστικτωδώς. Και οι δύο είναι μοναχικοί και πικραμένοι. Αυτό εξελίσσεται σε μια υπέροχη φιλία, ξεπερνώντας τις πολλές διαφορές τους.
Αυτό το αταίριαστο χορευτικό ζευγάρι διασχίζει όλη τη γκάμα της ανθρώπινης επικοινωνίας μέσα από τα έξι μαθήματα χορού, που αποδεικνύονται, τελικά, μαθήματα ζωής. Ο χορός είναι, μόνο, η αφορμή για να έρθουν πιο κοντά. Γιατί, αποδεικνύεται, ότι η υπέροχη Λίλυ, κάθε άλλο παρά μαθήματα χορού χρειάζεται…
Το «Έξι μαθήματα χορού σε έξι εβδομάδες», του Ρίτσαρντ Αλφιέρι, είναι μία τρυφερή, αν και παλιομοδίτικη, ιστορία αγάπης δύο ασύμβατων κόσμων, που μέσα από τη μουσική και το χορό, έρχονται κοντά για να μιλήσουν με χιούμορ για τη μοναξιά, τη διαφορετικότητα, τη σκληρότητα, τον εγωισμό και την ανάγκη για συντροφικότητα και ουσιαστική επικοινωνία. Αποκαλύπτουν τα μυστικά, τους φόβους και τις χαρές τους χορεύοντας σουίνγκ, τάνγκο, βιενέζικο βαλς, φοξ τροτ, τσατσά και σύγχρονο χορό.
Οι συναντήσεις τους εξελίσσονται σε ευκαιρίες για συζήτηση και σύντομα τα αθώα ψέματα δίνουν τη θέση τους σε ένα είδος στενής φιλίας, που φαινόταν αδύνατη αρχικά, δεδομένης της έλλειψης κοινών σημείων. Αυτό που μοιράζονται περισσότερο είναι η ατυχία στον έρωτα και μια παράξενη ικανότητα να προσελκύουν τραγωδίες. Αυτό το τελευταίο, είναι που συγκινεί περισσότερο, ιδίως όταν μιλούν για τις απώλειες των αγαπημένων τους προσώπων.
Σκηνοθετικά, ο Πέτρος Ζούλιας αποτυπώνει γλαφυρά την επαναλαμβανόμενη και τυποποιημένη φύση αυτού του γλυκόπικρου έργου, δηλαδή έξι μαθήματα χορού σε απόσταση 6 εβδομάδων. Κάθε σκηνή μοιάζει να αντιγράφεται από την προηγούμενη: η διαδικασία της συνάντησης, της διαφωνίας, της επίλυσης του προβλήματος, το μάθημα του χορού που διακόπτεται κάθε φορά από το τηλεφώνημα της γειτόνισσας για να παραπονεθεί για τον θόρυβο. Στο τελευταίο μάθημα, όμως, αποκαλύπτονται τα αληθινά τους συναισθήματα, καθώς η Λίλι μοιράζεται το μυστικό της με τον Μάικλ και εκείνος της ανταποδίδει την αφοσίωση και τη συμπόνια του.
Αρμονικά τα κοστούμια του Νίκου Χαρλαύτη και ικανοποιητικοί οι φωτισμοί της Μελίνας Μάσχα.
Να επισημάνω, ότι οι μεγάλες παύσεις μεταξύ της μετάβασης των σκηνών, ώστε να αλλάζουν ρούχα οι ηθοποιοί και να διαμορφώνεται ελάχιστα το λιτό σκηνικό της Άννας Ζούλια, ενώ το κοινό περιμένει στο σκοτάδι βλέποντας τον εκάστοτε χορό του διδύμου στο video wall, είναι ένα αρνητικό για τη συνθήκη. Ίσως, λίγη περισσότερη δουλειά να κάλυπτε αυτό το κενό, διασφαλίζοντας την ομαλή ροή της παράστασης.
Ωστόσο, η Ρένη Πιττακή και ο Κώστας Βασαρδάνης έχουν και τη χημεία και τις χορευτικές δεξιότητες (χορογραφίες Σεσίλ Μικρούτσικου) να κάνουν τις σκηνές των μαθημάτων διασκεδαστικές. Δομούν με στέρεα κι αποφασιστικά βήματα τη χορογραφία μιας αληθινής ανθρώπινης επαφής. Αυτό που ξεκινά ως μια ασύμβατη σχέση εξελίσσεται σε μια στενή φιλία, καθώς δύο άνθρωποι με πολύ διαφορετικό υπόβαθρο, γνωρίζονται χορεύοντας.